Σε ένα απολύτως unnecessary για εσάς - αλλά απαραίτητο για εμένα – άρθρο θέλω να σας μιλήσω για τον υποφαινόμενο, τον Τζωρτζ του followgeorge.gr.
Καλωσόρισες στο followgeorge.gr
Θα βρεις εμπειρίες από τα ταξίδια μου, συμβουλές και γαστρονομικές προτάσεις. Ελπίζω να το απολαύσεις όσο εγώ!
Γιώργος Βιτωράτος
All tagged Diary
Σε ένα απολύτως unnecessary για εσάς - αλλά απαραίτητο για εμένα – άρθρο θέλω να σας μιλήσω για τον υποφαινόμενο, τον Τζωρτζ του followgeorge.gr.
Το τελευταίο ταξίδι πριν τη μεγάλη αλλαγή της ζωής μου. Ένας τόπος που αγάπησα και που με ενέπνευσε να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Η Σόφια με ξανακαλεί… θα είναι το ίδιο, όμως;
Κωνσταντινούπολη ή απλά Πόλη; Όπως και να την αποκαλέσω, η μυρωδιά αυτού του τόπου στο μυαλό μου είναι το ίδιο έντονη. Όσα χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου, είχα έντονη επιθυμία να επισκεφτώ αυτό το μέρος και όλα ακούγονταν γνώριμα στα αυτιά μου όταν κάποιος μιλούσε για την Πόλη. Το Τοπ Καπί, η Αγιά Σοφιά, το Μπλε Τζαμί και πόσα άλλα μέρη που απλά συμπλήρωσα την εικόνα τους για τα δικά μου μάτια όταν κατάφερα να βρεθώ μπροστά τους.
Ξυπνάω σε μια σοφίτα, είναι το νέο μου σπίτι για έναν μήνα, και ξεκινάω από το μηδέν. Στην Ιρλανδία, δεν είμαι ο Γιώργος, ούτε ο Βιτωράτος. Μεταμορφώνομαι στον George που είναι φυσικά οι άλλοι δύο, συν ο νέος εαυτός που διαμορφώνεται στο νέο έδαφος... Τρία χρόνια μετά, το Δουβλίνο είναι το σπίτι μου, το Temple Bar είναι η γειτονιά που θα απολαύσω το burger μου, η George street είναι η οδός που θα διασχίσω την νύχτα για να πάω πίσω στο αμάξι μου. Το αεροδρόμιο έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου.
Η Αμερική, όπως τη γνώριζα εγώ, έμοιαζε σαν παραμύθι άπιαστο. Πόσo μάλλον όταν ακόμα ζούσα στην Ελλάδα, πίσω στο 2016. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, λοιπόν, με διάλεξαν, και δεν τις διάλεξα, μιας και δε θα έμπαινα ποτέ στον κόπο να οργανώσω ένα τέτοιο ταξίδι μόνος μου.
Πίστευα πως δε θα μου ταίριαζε η κουλτούρα, πως θα συναντούσα ένα μέρος χωρίς αξιοσημείωτα πράγματα να δεις και με έναν ενοχλητικό και θορυβώδη υπερπληθυσμό. Γεμάτος, όμως, περιέργεια και σχετικά χαμηλές προσδοκίες ετοίμασα τη βαλίτσα μου.
Γιατί όμως να σκεφτόμαστε μόνο αυτά που δεν έχουμε κάνει; Γιατί να μην ευγνωμονούμε για αυτά τα οποία καταφέραμε;
Το Λονδίνο το είχα πάντα στο μυαλό μου ως δεύτερη επιλογή. Δε σου κρύβω ότι αποφεύγω να πηγαίνω σε όλους τους «εύκολους» προορισμούς από Αθήνα ή σε μέρη όπου υπάρχουν πάρα πολλοί τουρίστες, εκτός αν έχω ένα local στοιχείο, έναν γνωστό ή μια συμβουλή για να βρεθώ στα καλύτερα.