Diary: Είναι αρκετές οι τρεις ημέρες στη Βιέννη;

Βιέννη, Βιέννη, Βιέννη! Το πιο γλυκόπικρο ταξίδι που έχω κάνει στη ζωή μου… και το μόνο ταξίδι εκτός Ελλάδος (και Ιρλανδίας) που έγινε από τον Οκτώβριο του 2020 και μετά. Ας τα πιάσουμε όμως από την αρχή.

 Η Βιέννη θα έπρεπε να ήταν ένα connection, μια πτήση με ανταπόκριση για την Αθήνα, όμως, μιας και δεν υπήρχαν πτήσεις, έμελλε να γίνει ένας ακόμα προορισμός από τους πολλούς και, έτσι όπως το είχα στο μυαλό μου, ένα μέρος που θα μου επέτρεπε να αποφορτιστώ πριν «πέσω στα δύσκολα».

Στη διάρκεια ενός κατακλυσμού συναισθημάτων, έκανα (και θα κάνω επίσης για εσένα σε αυτό το άρθρο) όσο περισσότερο sightseeing μπορούσα, με την υπόσχεση να ξαναγυρίσω σε μια άλλη εποχή.

Ένα από τα καλύτερα ξενοδοχεία όπου έχω μείνει, το DO&CO,  βρίσκεται κοντά στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Στεφάνου, στην καρδιά της πόλης. Ήταν η πιο ιδανική τοποθεσία για ένα διήμερο στην πανέμορφη αυτή πρωτεύουσα. Εκτός της άνεσης και της πολυτέλειας που προσφέρει το συγκεκριμένο ξενοδοχείο, παρέχει ένα από τα καλύτερα intercontinental πρωινά, με αυγά ποσέ, spreads αβοκάντου και αρκετές υγιεινές επιλογές.

DO and CO Hotel Vienna

Σε δυο μέρες τι προλαβαίνεις να δεις; Η απάντηση είναι… τα περισσότερα -αν δεν σκοπεύεις να περάσεις την ημέρα σου σε μουσεία- και… τα λιγότερα -αν αφιερώσεις χρόνο στην τέχνη, μιας και η Βιέννη είναι γεμάτη από χώρους τέχνης και πολιτισμού τους οποίους έχεις πολλούς λόγους να επισκεφτείς.

Στα must δεν θα σου βάλω το Παλάτι της Πριγκίπισσας Σίσι, κατά κόσμον το Ανάκτορο Χόφμπουργκ, που ξέρω πως σε ενδιαφέρει περισσότερο από όλα, αλλά το μουσείο Αλμπερτίνα, ένα μουσείο μοντέρνας τέχνης με αμέτρητα αριστουργήματα από Πικάσο, Μονέ, Ντεγκά, Σεζάν, Τουλούζ-Λωτρέκ, Γκογκέν κ.ά. Μια επίσκεψη στην Κρατική Όπερα της Βιέννης σίγουρα θα σε ενθουσιάσει και, αν δεν προλαβαίνεις να δεις live μια παράσταση, μπορείς να αγοράσεις εισιτήριο για περιήγηση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Είναι μια εμπειρία που την έχω ζήσει και στο Σικάγο και στο Παρίσι και πάντα με εντυπωσιάζει η ιστορία πίσω από όλους αυτούς τους σπουδαίους καλλιτεχνικούς χώρους.

Με έναν μεγάλο περίπατο μπορείς να δεις όλη την πόλη από άκρη σε άκρη και όλα τα αξιοθέατα σε μία μέρα. Αυτό το λένε πολλοί και είναι αλήθεια, αλλά τρεις μέρες δεν είναι αρκετές, τουλάχιστον όχι για εμένα.

Το Κάστρο Μπελβεντέρε είναι επίσης ένα από τα πιο όμορφα κάστρα στη Βιέννη και ο κήπος του φιλοξενεί από… εξωτερική πισίνα, για τους καλοκαιρινούς μήνες, μέχρι τον παλαιότερο ζωολογικό κήπο στον κόσμο.

Η Βιέννη, όμως, είναι ένας τόπος που θα αγαπήσεις για τη ζωή εκεί, καθώς και για τα αμέτρητα βιεννέζικα καφέ, που αποτελούν μέρος της άυλης κληρονομιάς της Αυστρίας και που έχουν υπάρξει πηγή έμπνευσης για σπουδαίους ανθρώπους της τέχνης. Το Café Central είναι το πιο διάσημο εξ αυτών, αλλά υπάρχουν αμέτρητα ιστορικά καφέ για να απολαύσεις τον βιεννέζικο καφέ σου (δες εδώ συνταγή για να το φτιάξεις στο σπίτι)! Τον απογευματινό μου καφέ μετά τη σιέστα τον απολάμβανα στο γειτονικό Aida –που θα το βρεις σε διάφορες γωνιές της πόλης, να σερβίρει ονειρεμένα γλυκά μαζί με τον καφέ της επιλογής σου. Παράγγειλε ένα μικρό «Scoko-Maroni hell» μαζί με τον βιεννέζικο καφέ σου και θα με θυμηθείς.

Μια βόλτα που επιβάλλεται να κάνεις είναι και στην αγορά της Βιέννης, το Naschmarkt, όπου θα βρεις από μπαχαρικά, κρέατα, ψάρια, μέχρι εστιατόρια και μερικά από τα πιο underground καφέ της πόλης.

Τα βράδια της πόλης παίρνουν «φωτιά» και, αν και σε covid εποχές, δεν επηρεάστηκαν από τα μέτρα των άλλων χωρών, τουλάχιστον όχι όσο βρισκόμουν εγώ εκεί. Εκείνη την περίοδο βέβαια, να θυμίσω πως ήταν ανοιχτά και τα μπαρ της Ελλάδας. Πάντα τηρώντας αποστάσεις –και δεν το λέω απλά για να το πω, αλλά όντως το σέβονται οι Αυστριακοί– και πάντα καθήμενοι, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τα κοκτέιλ και το φαγητό μας σε διάφορα μαγαζιά της πόλης.

 Το σνίτσελ, που είναι και το τοπικό τους πιάτο, είναι το καλύτερο που έχω φάει στη ζωή μου και το μαγαζί που θα σ’ το σερβίρει άρτια είναι αδιαμφισβήτητα το Figlmüller επί της οδού Wollzeile, κρυμμένο κυριολεκτικά στα στενά της πόλης. Τα καλύτερα ποτά τα ήπια στο Der Dachboden Rooftop Bar, ένα από τα πιο mainstream μαγαζιά της περιοχής, και στο Sky Bar Wien, επίσης rooftop bar με εξαιρετικά κοκτέιλ. 

Το μαγαζί όμως που δεν θα ξεχάσω και στο οποίο θέλω να επιστρέψω δεν είναι καθόλου εμπορικό, ούτε βρίσκεται σε μια φαντασμαγορική τοποθεσία, αλλά σε ένα στενό χωμένο με μια μικρή επιγραφή. Το Matiki Bar, είναι ένας μικρός παράδεισος ηρεμίας για να απολαύσεις τα πιο καλοφτιαγμένα κοκτέιλ της πόλης. Το τραπέζι δίπλα στο παράθυρο και η Ελένα, η Ισπανίδα σερβιτόρα του μαγαζιού, μας έκαναν να ερωτευτούμε αυτό το μαγαζί.

Ακούγεται τόσο μακρινή αυτή η βραδιά, και όμως η κοντινότερη που έχω σε κάποιο μπαρ, γεγονός που μου προκαλεί νοσταλγία. Φεύγοντας, είχα πάρει «ανάσα», έτσι ένιωσα, είχα τόσο πολύ την ανάγκη να ζήσω την κανονικότητα, που για μένα δεν είναι άλλη από το να ταξιδεύω.

Κοντά τέσσερις μήνες μετά και ανυπομονώ να αποδράσω πάλι σύντομα σε κάποιο ταξίδι. Μέχρι τότε, θα σε αφήσω να περιπλανηθείς «νοητά» για λίγο ακόμα, μιας και το καλοκαίρι αναμένεται να ταξιδέψουμε όλοι ξανά, πιο παθιασμένα ίσως από ποτέ. 

Διάβασε επίσης τα 20 must see της Βιέννης ακολουθώντας αυτόν τον σύνδεσμο.