Diary: Ίμπιζα, Μαγιόρκα ή Μινόρκα;
Ξεκινώντας αντίστροφα, με αρχηγό το φετινό καλοκαίρι που ήταν το πιο απρόβλεπτο καλοκαίρι της ζωής μου. Η Μινόρκα, το ήσυχο νησί των Βαλεαρίδων Νήσων της Ισπανίας, άφησε για πάντα το στίγμα της πάνω μου.
Μινόρκα: Το νησί που είναι… ήρεμη δύναμη!
Τι είναι αυτό που με μάγεψε; Η απόλυτη ηρεμία, τα κρυστάλλινα νερά και τα καλύτερα τάπας aka ισπανικά ορεκτικά που έχω φάει στη ζωή μου. Η καθημερινή ρουτίνα των διακοπών σε ένα τέτοιο νησί είναι το να ξυπνάς νωρίς για να απολαύσεις πρωινό με θέα τη θάλασσα, να εξερευνάς τις παραλίες που, ειλικρινά, είναι όλες υπέροχες, να απολαμβάνεις τον μεσημεριανό σου ύπνο και να περνάς τα απογεύματα και τα βράδια σου στις γραφικές πόλεις της Μινόρκας.
Η περιοχή που δεν θα ξεχάσω είναι το Son Bou, που μας φιλοξένησε, αλλά είχε και την καλύτερη παραλία για το καθημερινό σου μπάνιο. Απέραντο γαλάζιο για να το χορτάσεις με τα μάτια σου, αλλά και πεντακάθαρα νερά. Ξαπλώστρες θα βρεις διάσπαρτες και λίγες -γενικά το νησί δεν διαθέτει και πολλές- και η καντίνα για να πάρεις κάτι είναι σχετικά κοντά σου. Αυτή την ηρεμία και άνεση θέλω, ούτε τα πολύβουα μέρη, αλλά ούτε και τα έρημα από τον Θεό -άσε που μπορεί να διψάσω κάποια στιγμή! Σου το χαλάω, το ξέρω, αλλά οι φίλοι μου ξέρουν πολύ καλά ότι δεν είμαι ο τύπος με το backpack στην πλάτη που θα ανεβοκατεβαίνει τα βουνά για να βρει ένα έρημο και ειδυλλιακό σημείο για μπάνιο. Πράγμα το οποίο βέβαια έκανα σε αυτές τις διακοπές, γιατί για πρώτη φορά ένιωσα την ανάγκη να δω και την κάθε γωνιά του νησιού. Ρωτώντας τους ντόπιους, θα συνειδητοποιήσεις πως έτσι κάνουν οι περισσότεροι Ισπανοί, δεν θα πάνε σε εμπορικά μέρη, αλλά σε κρυμμένες παραλίες, οπότε πάρ’ το σαν συμβουλή αν θες να γνωρίσεις μερικούς ντόπιους!
Το Μαό, η πρωτεύουσα του νησιού, έχει τα καλύτερα και πιο παραδοσιακά tapas bar και εστιατόρια. Το La Murada έγινε το στέκι μας για τα περισσότερα βράδια. Στο τελευταίο πια είχαμε γίνει «κολλητοί» με τον μαγαζάτορα Χοσέ και τον γιο του, Βίκτορ.
Τα καλύτερα μύδια τα έχω φάει στην Ισπανία και ίσως και τα καλύτερα καλαμαράκια, όσο περίεργο και αν ακούγεται. Κρατούσαν μέσα τους όλη τη γεύση της θάλασσας: αυθεντική, βαθιά νοστιμιά.
H Ciutadela, μια υπέροχη πόλη με το γραφικό της λιμανάκι και ένα ιστορικό κέντρο, είναι όντως πανέμορφη, αλλά πολύς κόσμος για τα γούστα μου και λιγότερο καλή ποιότητα ποτών και φαγητών. Αξίζει να πας απόγευμα με βράδυ, αλλά να μη σπαταλήσεις το πρωινό σου για κανέναν λόγο, αν θες την άποψή μου.
Αν θες ηλιοβασίλεμα -δεν υπάρχει περίπτωση να μη θες– θα πας στο Cova d’en Xoroi! Η τιμή των δέκα ευρώ περιλαμβάνει ποτό και η θέα έρχεται σαν μπόνους μέσα από μια σπηλιά που βλέπει το καλύτερο ηλιοβασίλεμα σε όλη τη χώρα. Τα βράδια ξεκινάει ζωντανή μουσική -ultra elegant- και δημιουργεί το τέλειο κλίμα για ένα ρομαντικό κλείσιμο.
Μαγιόρκα: Προορισμός που θα τους αφήσει όλους ευχαριστημένους.
Πετώντας προς Μαγιόρκα, δύο καλοκαίρια πριν, παρατηρώ την ατελείωτη θέα από το παραθυράκι του αεροπλάνου. Είναι όντως τόσο μαγική; Ναι, ναι, είναι! Πεντακάθαρα νερά και ζωντανή, παλλόμενη ισπανική κουλτούρα. Το βόρειο κομμάτι του νησιού είναι ο παράδεισος της φύσης, με λοφώδεις καταπράσινες ακρονησίδες και αμμώδεις παραλίες. Είναι σποτ επιφανών ταξιδιωτών, αλλά αξίζει να το εξερευνήσεις ακόμα και αν μένεις πιο κέντρο. Δυτικά του νησιού, στην πρωτεύουσά του, συναντάς και το δικό μου γούστο, ένα πανέμορφο ιστορικό κέντρο, αμμώδεις κρυστάλλινες παραλίες και μαγαζιά με urban chic στιλ για όλα τα γούστα. Τέλος, το κομμάτι του νησιού που προσελκύει τους πάρτι τύπους και είναι τελείως εκτός της αρεσκείας μου, στα νοτιοδυτικά της Πάλμας και πιο συγκεκριμένα στην περιοχή Μαγκαλουφ. Όταν λέμε πάρτι δεν μιλάμε για πάρτι μεγάλων dj και προσωπικοτήτων, αλλά για πάρτι όπως αυτά που λαμβάνουν χώρα στην Αγία Νάπα στην Κύπρο ή όπως τα Μάλλια της Κρήτης και πάει λέγοντας.
Το φαγητό του νησιού το ευχαριστήθηκα, ίσως όχι όσο της Μινόρκας ή της Ίμπιζας, αλλά ήταν πραγματικά απολαυστικό. Το καλύτερο φαγητό θα το φας στο Il Chiringo που βρίσκεται στην παραλία της Πάλμα Νόβα και για πιο γκουρμέ θα πας στο Arrosseria Se Cranca που βρίσκεται στη μαρίνα της Πάλμας.
Μία βόλτα που επιβάλλεται να κάνεις είναι στο εργοστάσιο Flor de sal d’es Trenc για να παρακολουθήσεις σε πραγματικό χρόνο την παραγωγή του πιο φινετσάτου αλατιού και να αγοράσεις ένα βαζάκι για δώρο, αλλά και για σένα. Έχει τεράστια ποικιλία από αλάτια συνδυασμένα με διάφορα μπαχαρικά και φυσικά έρχεται σε συσκευασία που θα λατρέψεις. Θα το βρεις και στα αεροδρόμια και σε κάποια ακριβά μαγαζιά στην Ισπανία, αλλά είναι άλλη η χάρη του να το παίρνεις απευθείας από την παραγωγή. Λίγα μέτρα πιο κάτω θα βρεις και την αγαπημένη μου παραλία σε όλο το νησί, την Platja Des Trenc.
Ίμπιζα:
Μύθος ή πραγματικότητα;
Μήνας Μάιος, αποφυγή της πολυκοσμίας και δη, των party animals που πηγαινοφέρνω καθημερινά ως air host από Δουβλίνο- Ίμπιζα. Ψάξε λίγο μερικά βίντεο από πτήσεις από και προς Ίμπιζα και θα με καταλάβεις! Το κλίμα ζεστό, γύρω στους τριάντα βαθμούς, και ένα νησί σχετικά ήρεμο από τουρίστες. Για εμένα η Ίμπιζα είναι ερωτευσιμη για κάποιες έρημες παραλίες, αλλά κυρίως για το ιστορικό της κέντρο. Ένα υπέροχο κάστρο, μικρές πλατείες με φοβερά μαγαζιά και με καλή ποιότητα φαγητού και ποτού και πολλούς δραστήριους κι ευγενικούς ντόπιους. Το λιμάνι της Ίμπιζας είναι πανέμορφο και έχει εξαιρετικά μπαράκια μέσα στα στενά του, όπως επίσης και κάποια εξαιρετικά εστιατόρια.
Αν θες αυθεντική ισπανική κουζίνα, θα πας στο Comida Bar San Juan, που είναι ίσως το μοναδικό μέρος στο οποίο θέλω να ξαναγυρίσω σύντομα. Αυθεντικό μαγειρείο μόνο για ντόπιους που απαιτεί αρκετή αναμονή, μιας και είναι μικροσκοπικό.
Η Φορμεντέρα, που είναι ακριβώς απέναντι, αν και ακριβή, είναι πραγματικά υπέροχη και αξίζει να την επισκεφτείς!
Μερικά από τα πιο διάσημα κλαμπ στον κόσμο βρίσκονται στην Ίμπιζα και δεν είναι ψέμα πως Ίμπιζα και Μύκονος ανταγωνιζονται στο ποια είναι η καλύτερη. Αν και δεν έχω άποψη για τη Μύκονο, αυτό που λέγεται ευρύτερα είναι το «Mykonos fucks Ibiza». Ουπς, τι κουβέντες είναι αυτές; Ας μιλήσουν καλύτερα οι ειδικοί, όπως η Γεωργία Δρακακη και ο Αναστάσης Καρβούνης.
