Ο Ελισσαίος Κυρίλλου αποφάσισε να ζήσει για πάντα στο Τορόντο και σε ξεναγεί στην πόλη
Ένας Κύπριος αποφάσισε να γίνει Καναδός πολίτης, για λόγους προσωπικούς και επαγγελματικούς. Στην πορεία, συνειδητοποίησε ότι η νέα του πατρίδα τού ταιριάζει περισσότερο από ό,τι είχε υπολογίσει στην αρχή. Στην ενδιαφέρουσα από πολλές απόψεις πόλη του Τορόντο, ο Ελισσαίος ζει ακόμα -5 χρόνια μετά- σαν τουρίστας, που θα πει ότι απολαμβάνει κάθε πτυχή της ζωής εκεί, μιας ζωής που ξεκινάει από νωρίς το πρωί με έναν περιποιημένο iced americano. Στο κείμενο που θα διαβάσεις, θα νιώσεις πως κάνεις μια νοητή βόλτα στα στέκια του και ίσως βάλεις στην travel list σου τον -λιγάκι παρεξηγημένο και όχι πολυδιαφημισμένο- Καναδά για μια μελλοντική επίσκεψη.
Στο Τορόντο έπεσα σαν μετεωρίτης τέλη του 2015 και, από τότε, δεν λέω να φύγω. Όταν ξεκινούσα να γράφω το κείμενο για την πόλη αυτή, δυσκολεύτηκα. Συνήθως, όταν έχεις μάθει να ζεις σε έναν συγκεκριμένο τόπο, δεν τον εκτιμάς και τόσο, θεωρείς τα πάντα δεδομένα και ότι είναι εκεί διαθέσιμα για σένα ανά πάσα στιγμή. Λάθος. Στη χρονική περίοδο της πανδημίας που διανύουμε παγκοσμίως, νομίζω το να γράψω για την πόλη μου είναι το ιδανικότερο, γιατί μόλις “απελευθερωθούμε” έχω πολλά πράγματα που θα ήθελα να ξαναζήσω.
Το σπίτι μου βρίσκεται κοντά στο κέντρο της πόλης και η γειτονιά μου είναι ένα συνονθύλευμα ανθρώπων όλων των ηλικιών και όλων των εθνικοτήτων. Είναι μια κλασική καναδική γειτονιά -κάτι σαν τα δικά μας Πετράλωνα, στο πιο ευρύχωρο. Η μέρα ξεκινάει από νωρίς, όταν πηγαίνω στο πλησιέστερο καφέ (δίπλα από το σπίτι μου) και περιμένω υπομονετικά στην ουρά να έρθει η σειρά μου. Το μεγαλύτερο σοκ για μένα ήταν στον καφέ, δεν ζητάω φρέντο εσπρέσο πλέον, αλλά iced americano. Φυσικά θα πάρω και κάτι να τσιμπήσω, γιατί οι πειρασμοί είναι παντού και σε μεγάλη ποικιλία σε healthy ή σε unhealthy version, συνήθως παίρνω το banana bread chocolate muffin και με κρατάει μέχρι το μεσημέρι.
Εδώ να συμπληρώσω και να προειδοποιήσω ότι επιβάλλεται ο κοινωνικός χαιρετισμός παντού για να εξυπηρετηθείς με χαμόγελο και καλή διάθεση, είναι σαν ένας άγραφος νόμος. Το “Hi, how are you?” – “I’m fine you?” μπαίνει στην αρχή κάθε διαλόγου. Οι τιμές που αναγράφονται είναι χωρίς τον φόρο προστιθέμενης αξίας που είναι συν 13% και σχετικά με το φιλοδώρημα αφήνουμε προαιρετικά κι αν είμαστε ευχαριστημένοι το ελάχιστο 15%.
Ώρα να ξεκινήσω την ξενάγηση και σαν καλός... tour guide θα σου δώσω όλες τις πρακτικές πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζεις. Το Τορόντο είναι η πολυπληθέστερη πόλη του Καναδά, η οποία χωρίζεται στα τέσσερα, east, west, north and south -όπου είναι και η λίμνη του Οντάριο-, κάπως έτσι το έχω βάλει στο μυαλό μου. Προσανατολισμός μηδέν. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς λειτουργούν με συχνά δρομολόγια και καλύπτουν όλη την έκταση της πόλης, με λίγα λόγια το αυτοκίνητο στο κέντρο είναι περιττό. Αν είσαι άτομο που ονειρεύεται μια οικολογική πόλη και θα σε ενδιέφερε να ζήσεις την ποδηλατo-εμπειρία, είσαι στο κατάλληλο μέρος, μιας και οι δρόμοι είναι μεγάλοι και οι νόμοι με το μέρος σου.
CN Tower
Πρώτο σταθμό στην επίσκεψή σου μπορεί να αποτελέσει το περιβόητο CN Tower (Canadian National Tower), το οποίο κτίστηκε το 1976 και είναι το ένατο υψηλότερο κτήριο στον κόσμο. Από εδώ, μπορείς να δεις όλη την πόλη κυκλικά, να κατανοήσεις την έκτασή της και φυσικά να βγάλεις και τις καλύτερες selfies με φόντο το Τορόντο. Αν δεν έχεις κανένα πρόβλημα με τα ύψη και σου αρέσουν οι δραστηριότητες, μπορείς να σκαρφαλώσεις τον πύργο κι εγώ θα σε χαιρετάω από μέσα! Βγαίνοντας από τον πύργο θα σε πάω ακριβώς δίπλα στο Ripley’s Aquarium, για να δεις τα πιο περίεργα τροπικά ψάρια, αλλά και τις αγαπημένες μου μέδουσες που φωσφορίζουν –εδώ θα κολλήσεις για αρκετές ώρες.
Στο Τορόντο, που λες, περισσότερος κόσμος τρώει έξω, η καναδική κουζίνα είναι λίγο περιορισμένη, αλλά το μόνο σίγουρο είναι ότι έχω γευτεί τις πιο ωραίες πίτσες, τα πιο λαχταριστά burgers συνοδευμένα πάντα με το κλασσικό poutine -που είναι πατάτες τηγανιτές με κομμάτια τυριού και ζεστό gravy sauce από πάνω-, που το ζητάω σε κάθε έξοδο, αλλά με sweet potatoes (και καλά πιο θρεπτικές!). Είμαστε τυχεροί στο Τορόντο, γιατί έχουμε πληθώρα επιλογών από όλα τα είδη κουζίνας από όλες τις μεριές του πλανήτη μπροστά στα πόδια μας: εδώ μπορείς να βρεθείς σε γειτονίες όπως Chinatown, Greektown, Little Italy, Little Jamaica, Koreatown, Portugal Village, Little India, Little Poland και Little Malta και να ταξιδέψεις έστω γευστικά παντού. Ένας σταθμός με πολλούς προορισμούς. Συμφέρει!
Αν θέλω να ψάξω τη χαμένη μου έμπνευση κάτω από τον ήλιο, πάω στην αγαπημένη μου περιοχή που είναι το Kensington Market, όπου μικρά καφέ ξεπροβάλλουν από τα στενά, ενώ καταστήματα με vintage ρούχα σε ταξιδεύουν σε μια άλλη εποχή. Εδώ είναι ο τόπος κατοικίας των tattoo artist, αλλά και των πιο εντυπωσιακών γκράφιτι. Άξιο αναφοράς είναι το ROM - Royal Ontario Museum: είναι το μεγαλύτερο μουσείο της Βόρειας Αμερικής και του Καναδά που μετράει πάνω από 100 χρόνια λειτουργίας. Έχω πάει τρεις φορές και κάθε φορά μου φαίνεται σαν πρώτη, ίσως γιατί στη συλλογή τους έχουν πάνω από έξι εκατομμύρια εκθέματα από όλο τον κόσμο. Η διασκέδασή μου για το βράδυ συνήθως είναι το θέατρο και σου έχω άπειρο θέατρο για όλα τα γούστα, από Σαιξπηρικούς μονολόγους μέχρι Broadway Musicals, όλες οι παραστάσεις που έχω ονειρευτεί έρχονται και σταθμεύουν στην πόλη μας.
Αγαπώ την πόλη αυτή για την πολυπολιτισμικότητα της, για την ευγένειά της αλλά ο κυριότερος λόγος είναι η αίσθηση της ελευθερίας που αποπνέεται από παντού. Ο τόπος σε δέχεται και σε κάνει να είσαι ο εαυτός σου!
Ο Ελισσαίος Κυρίλλου είναι ένα πλάσμα με καλλιτεχνικές και ταξιδιωτικές ανησυχίες, που εκτιμά στη ζωή του το καλό φαγητό, τη μουσική και το Θέατρο. Γι’ αυτό, στο Τορόντο δεν αρκέστηκε στη θέση του ως τραπεζικού στελέχους, αλλά ασχολείται ενεργά και με την οργάνωση παραγωγής στη γνωστή Ten Tone Productions, την οποία συνίδρυσε πριν από τρία χρόνια με τον ηθοποιό και ποιητή Γιώργο Σκανδάλη. Η Ten Tone ανεβάζει θεατρικές παραστάσεις είτε κλασικών έργων, είτε νέων συγγραφέων, με επιμονή στην ελληνική δραματουργία. Η ελληνική κοινότητα του Τορόντο περηφανεύεται για τις παραγωγές που έχει απολαύσει χάρη στην ομάδα των παιδιών και των συνεργατών τους -η τέχνη ενώνει τους ομογενείς!
