Βγαίνοντας από το μετρό στην Τεχνόπολη η βουή και η κοσμοσυρροή είναι γνωστές έννοιες που συνεχίζονται και στην Πειραιώς, σαν στρίψεις όμως στη Βίτωνος το σκηνικό αλλάζει. Βρίσκεσαι μπροστά από μια παλιά μονοκατοικία και το βλέμμα σου πέφτει στην κόκκινη φωτεινή επιγραφή ‘’Cerdo negro’’. Αρχικά απορείς, αν δεν ξέρεις ισπανικά, μα δελεάζεσαι παράλληλα να περάσεις την αυλόπορτα και, ως μια άλλη Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων, να βρεθείς σε έναν χώρο μαγικό, όπου σαν φας θα γλείφεις και τα δάκτυλά σου.