Πολυξένη Καράκογλου και Δον Κιχώτης παρέα στην Αστυπάλαια
Ένα νησί-μεταίχμιο, ανάμεσα σε δύο από τις πιο δημοφιλείς ομάδες νησιών της Ελλάδας, ένας τόπος που “αναβλύζει” έμπνευση σε όσους το επισκέπτονται... Η Αστυπάλαια, με τα καταγάλανα νερά και τη δεσπόζουσα ομορφιά της, δεν παύει ποτέ να εντυπωσιάζει τους καλεσμένους της. Η Πολυξένη Καράκογλου, επιλέγει να διώχνει το σύννεφό της με μια επίσκεψη στο μαγευτικό νησί των Δωδεκανήσων και κάπως καταφέρνει να “συναντήσει” τον Δον Κιχώτη και να ανακαλύψει τις ρίζες της…
Τα ταξίδια για μένα πάντα έχουν μία συνθήκη κάθαρσης.
Λειτουργούν με έναν λυτρωτικό τρόπο καθώς με απομακρύνουν από την καθημερινότητα η οποία είναι πολύ εύκολο να με εγκλωβίσει μέσα σε μία συνθήκη όπου αυτά που θέλω να γίνουν, σε συνδυασμό με αυτά που πρέπει και να γίνουν, φτιάχνουν ένα σύννεφο που δεν με αφήνει κάποιες φορές να δω το «όλο» αλλά μόνο τον στόχο. Όταν κάτι τέτοιο συμβεί είναι σαν να σκεπάζομαι από μία σκόνη και πολλές φορές μπορεί να κατηγορώ την πόλη ή τους ρυθμούς αλλά η πραγματικότητα μου έχει αποδείξει ότι η ίδια πόλη με τους ίδιους ρυθμούς έχει άλλο άρωμα μετά από ένα ταξίδι.
Πολυξένη Καράκογλου και Δον Κιχώτης παρέα στην Αστυπάλαια
Η επαφή με άλλες εικόνες, ανθρώπους ,τοπία και μυρωδιές διώχνει κόκκο κόκκο ότι δεν αφήνει το δέρμα μου να αναπνεύσει και όλα έχουν μια πραγματική αίσθηση μετά. Ένα τέτοιο ταξίδι ήταν και στην Αστυπάλαια. 7 μέρες που κάθε μια τους με έφερε λίγο λίγο πιο κοντά στην πραγματικότητα. Είναι αρκετές οι φορές που όταν τα πράγματα γύρω μου σκληραίνουν αισθάνομαι παράταιρη και προσπαθώ να ανήκω. Με μία τέτοια αίσθηση ξεκίνησε το ταξίδι εκείνο… στο καράβι ακόμα, το νησί αυτό που είναι λίγο Δωδεκάνησο αλλά και λίγο Κυκλάδες, που στέκεται εκεί στο μεταίχμιο περήφανο με έκανε να χαμογελάσω. Λίγη σκόνη λιγότερη. Θα ‘θελα να ήμουν Δον Κιχώτης αλλά ενώ νιώθω περήφανη γι’ αυτό, έρχονται στιγμές που αναρωτιέσαι αν ονειροπολείς και αν η τρέλα σου χτυπάει την πόρτα και βρισκόμουν σε ένα νησί που μοιάζει με πεταλούδα και το πρώτο πράγμα που αντικρίζεις είναι ανεμόμυλοι, άσπρα σπιτάκια και το κάστρο στην κορυφή… «έλα καλέ μου Δον Κιχώτη να κάνουμε παρέα και να πούμε για όλα αυτά που ναι, μπορούν να αλλάξουν!» Ανάσα μεγάλη και λίγη σκόνη λιγότερη. Επίσκεψη στα σπήλαια, σταλακτίτες και σταλαγμίτες που «γεννιούνται» στο σκοτάδι και δείχνουν τόσο όμορφοι κι ας βλέπουν τον κόσμο ανάποδα ή μήπως δεν τον βλέπουν; Ησυχία και δροσιά σε μια σπηλιά που αφαιρεί λίγη σκόνη και η αίσθηση της ασφάλειας με αγγίζει μετά από αρκετό καιρό.
Τα ταξίδια για μένα πάντα έχουν μία συνθήκη κάθαρσης
Πολυξένη Καράκογλου
Χαλαρή βόλτα και κουβέντα με τους ντόπιους και μία αναφορά, όχι τυχαία, αφού έγινε όταν κάποιος από αυτούς θυμήθηκε τις οικογένειες που εγκαταστάθηκαν στο νησί μετά την Μικρασιατική καταστροφή όταν άκουσε το όνομά μου… και οι ρίζες μου μακραίνουν και βρίσκουν νερό αφαιρώντας λίγη ακόμα σκόνη. Μπάνιο σε μία ερημική παραλία από αυτές που σου δίνουν το δικαίωμα να αφαιρείς όλα τα υφάσματα που συγκρατούν κάτι από την αίσθηση. Δέρμα με δέρμα να αγγίζεσαι με τη θάλασσα κι αυτή να παίρνει και το τελευταίο ίχνος σκόνης από πάνω σου. Καθαρή σκέψη, καθαρό συναίσθημα και μια επαφή με την πραγματικότητα που λέει πως τα σημαντικά τα αναγνωρίζεις όταν μπορούν να σε αγγίξουν και στο καράβι του γυρισμού όλες οι αισθήσεις ήταν έτοιμες πια για τη συνέχεια.
*Η Πολυξένη Καράκογλου ζει και δραστηριοποιείται στην Αθήνα ως τραγουδοποιός ερμηνεύτρια και δασκάλα φωνητικής. Αποφοίτησε από το Μουσικό Σχολείο Πειραιά και το 2012 διακρίθηκε στην 4η Ακρόαση της Μικρής Άρκτου. Έκτοτε έχει συμμετάσχει σε πολλούς δίσκους τραγουδοποιών με ξεχωριστή στιγμή τη συμμετοχή της στο δίσκο «Απ’το μηδέν» με τον Σπύρο Παρασκευάκο και τον Ζαχαρία Καρούνη στο τραγούδι «Ο άνθρωπος μπορεί».
Το 2019 κυκλοφορεί το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ «Πολύχρωμες Ζακέτες» με τον Γρηγόρη Πολύζο και την Αθηνά Σπανού, και την ίδια χρονιά μοιράζεται τη σκηνή με τον Θάνο Μικρούτσικο στην τελευταία του συναυλία. Το 2021 τη βρίσκει με το καινούργιο της άλμπουμ «Σημεία Στίξης» όπου έχει για πρώτη φορά το ρόλο της τραγουδοποιού σε στίχους της Αθηνάς Σπανού αλλά και δικούς της.
