Το travel date της Νατάσας Χρυσούλα είναι η Σύμη
Μεταξύ δουλειάς και αυτού που λέμε ζωή, υπάρχει κάτι που το ονομάζει… “η καύλα του καθενός”. Μεταξύ του έρωτά της για τις ξένες γλώσσες και του παιχνιδιού με τα μικρά της μαθητούδια, βρίσκει τον χρόνο να παίζει με τις λέξεις. Με αυτές, αναλόγως, δαγκώνει ή θαυμάζει. Τις βάζει σε σειρά, τις υφαίνει, τις ξεσκίζει καμιά φορά και τους αλλάζει το νόημα, μα η αλήθεια είναι ότι τις αγαπάει, όσο αγαπάει τον ύπνο, την καλή μουσική και τους σοφούς ανθρώπους. Και τη θάλασσα, γιατί είναι ελεύθερη.
Στη Σύμη δεν έρχεσαι τυχαία. Ένα χέρι σε τραβάει ανεπαίσθητα και σε προσγειώνει στο γραφικό της λιμανάκι, με τα πολύχρωμα σπίτια και τα κυματοδαρμένα βραχάκια της. Αμέσως νιώθεις μια εσωτερική ηρεμία, μια γαλήνη από άλλο κόσμο. Οι χαλαροί ρυθμοί σε αυτό το σχεδόν ξεχασμένο από τον χρόνο διαμαντάκι του Αιγαίου σε αγκαλιάζουν απευθείας μόλις πατήσεις το πόδι σου στη στεριά.
Αυτό το χέρι, λοιπόν, παίρνει την ψυχή σου και την απλώνει στα ασπριδερά, φρεσκοβαμμένα πλακόστρωτα του νησιού, σε κάποια απόμακρη παραλία, με το κύμα να ακούγεται ολοκάθαρα και να σου βρέχει τα πόδια, όπως σκάει στη στεριά. Δεν ξέρεις τι θα πει ελευθερία, αν δεν έχεις βουτήξει από το καραβάκι στη μέση του πουθενά, απευθείας στην αγκαλιά του Ποσειδώνα. Δεν έχεις νιώσει την απόλυτη γαλήνη, όταν σταματάνε τα πάντα το βραδάκι και σε νανουρίζει το κύμα, που σκάει έξω από το παράθυρό σου.
Στη Σύμη δεν έρχεσαι τυχαία. Ένα χέρι σε τραβάει ανεπαίσθητα και σε προσγειώνει στο γραφικό της λιμανάκι, με τα πολύχρωμα σπίτια και τα κυματοδαρμένα βραχάκια της.
Δεν έρχεσαι τυχαία, δεν έρχεσαι με απλοϊκή σκέψη, δεν έρχεσαι, έχοντας λογική στο μυαλό σου. Το νησί ζητά απλότητα, όχι απλοϊκότητα, ζητά καθαρότητα, κι όχι μιζέρια, μεστότητα κι όχι φανφάρες. Ζητά εσένα στα καλύτερά σου. Κι ακόμη κι αν δεν είσαι στα καλύτερά σου, εκείνο θα βρει τον τρόπο να σου θυμίσει τα πραγματικά νοήματα της ζωής, που ίσως έχεις ξεχάσει, ή έχεις αφήσει για λίγο στην άκρη. Και θα επανέλθεις στα καλύτερα σου.
Το νησί δεν θέλει βιασύνη, δεν θέλει πολλή σκέψη. Η Σύμη είναι το ξημέρωμα, με τον ήλιο να φιλάει τα κύματα και να τους δίνει κάτι από τη λάμψη του. Είναι ο γεράκος που θα συναντήσεις στον καφέ σου και θα αρχίσει τις ιστορίες από τα παλιά και θα σε αφήσει στο τέλος πάντα με μια συμβουλή και μιαν ευχή. Η Σύμη είναι μια απογευματινή βουτιά στην παραλία. Βυθίζεσαι στο νερό κι έπειτα βυθίζεσαι στις σελίδες του βιβλίου σου με απόλυτη συγκέντρωση και ηρεμία. Η Σύμη είναι ένας περίπατος από το Χωριό μέχρι το Πέδι κι ένα γύρισμα σε μια στροφή, για να απολαύσεις τη θέα από ψηλά. Είναι οι καλησπέρες που θα ανταλλάξεις με χαμόγελο στον δρόμο, θα σταθείς και λίγο, γιατί δεν βιάζεσαι. Είναι ο ήλιος που χτυπάει δυνατά και σου θυμίζει ότι μόνο αυτός μπορεί να δώσει τόση ζωή με το φως του. Σε τυφλώνει με τη δύναμή του, αλλά συνάμα σε μαγεύει. Η Σύμη είναι ένα δειλινό στο βεραντάκι ή την αυλή σου, χαζεύοντας τον ήλιο που κοντεύει να δύσει και χαρίζει απλόχερα τα πιο μαγικά χρώματα στον ουρανό. Είναι μια νύχτα με τα αστέρια να φαίνονται ολοκάθαρα κι εσένα σχεδόν έτοιμο να τα μετρήσεις. Τόσο καθάρια φαίνονται στον μαύρο ουρανό.
Είναι όλα αυτά που δεν θεωρείς καμιά φορά απαραίτητα, αλλά, πλέον, έχεις χρόνο να τα κάνεις και να τα απολαύσεις.
Ο χρόνος. Αυτή η έννοια που μερικές φορές θεωρούμε τόσο δεδομένη. Έχουμε μια ώρα ακόμη, ένα μήνα ακόμη, έξι χρόνια ακόμη. Υπάρχει τόσος χρόνος, νομίζουμε. Και τον μετράμε μην τον χάσουμε, μην ξεφύγει από τα χέρια μας και γλιστρήσει στην αιωνιότητα. Πότε θα καταλάβουμε ότι ο χρόνος δεν μετριέται; Πότε θα καταλάβουμε ότι τρέχει πιο γρήγορα από ό,τι νομίζουμε ή φανταζόμαστε; Πότε θα ξεχάσουμε τον χρόνο και θα αρχίσουμε να μετράμε στιγμές, γιατί μόνο αυτές αξίζουν; Ξεκίνα να μετράς τον χρόνο σου σε στιγμές, και τότε θα δεις ότι έχεις πολύ λιγότερο χρόνο από ότι νομίζεις μπροστά σου. Και θα καταλάβεις ότι πρέπει να τον χρησιμοποιείς ανάλογα. Έξω έγινε νύχτα, πίσσα, σκοτάδι.
…Είναι μια νύχτα με τα αστέρια να φαίνονται ολοκάθαρα κι εσένα σχεδόν έτοιμο να τα μετρήσεις. Καθάρια, όπως η σκέψη σου πλέον. Δεν σε βαραίνει τίποτα, δεν υπάρχουν πρέπει και μην. Δεν υπάρχουν σωστά και λάθος. Είναι όλα εκεί μπροστά σου. Αυτή η καθαρότητα που έλειπε καιρό επέστρεψε. Η ψυχή σου είναι πια ελεύθερη, αιωρείται κι αυτή πάνω από τα κύματα…
Στη Σύμη δεν έρχεσαι τυχαία. Ένα χέρι σε τραβάει ανεπαίσθητα και σε προσγειώνει… Και ο κύκλος αρχίζει πάλι από την αρχή.
Καλό ταξίδι σου εύχομαι ολόψυχα! Ελπίζω να είναι τόσο απολαυστικό, όσο και το δικό μου!
Η Νατάσα Χρυσούλα στην καθημερινότητά της είναι μια παθιασμένη δασκάλα ξένων γλωσσών, στον ελεύθερό της χρόνο όμως αρθρογραφεί στο Pinkable τις σκέψεις, τα συναισθήματα αλλά και τον έρωτά της για τη ζωή.
