Οι ιταλικές γεύσεις που δεν θα απαρνηθείς ποτέ
Και κάπου εδώ προσπαθώ να θυμηθώ πότε μυήθηκες στην Ελλάδα στους πειρασμούς της ιταλικής κουζίνας. Τις δεκαετίες ‘80 και ‘90 λοιπόν ‘‘εισέβαλαν’’ οι ιταλικές απολαύσεις στο πιάτο σου. Ξαφνικά, έγινε πολύ in να συχνάζεις σε ιταλικά εστιατόρια και τα ζυμαρικά να τοποθετούνται στο βάθρο της νίκης. Με το πέρας του χρόνου, και άλλες κουζίνες κέρδισαν επάξια χώρο στις προτιμήσεις σου. Πάμε να δούμε, όμως, ποιες γεύσεις δεν θα απαρνηθείς ποτέ!
Πίτσα Ναπολιτάνα
Ήταν μια νύχτα στη Νάπολη, από αυτές που ο ουρανός σού χαρίζει απλόχερα τις λάμψεις των αστεριών, όταν η φίλη Λουτσία μού ανακοίνωσε όλο χαρά οτι απόψε θα φάμε ένα κομμάτι πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας αναγνωρισμένο από την UNESCO. Την ενημέρωσα ότι δεν τρώω αρχαία μνημεία και γελώντας μού είπε ότι δεν τρώει ούτε εκείνη, καθώς προτιμά την πίτσα Ναπολιτάνα. Εδώ και καιρό έχει καταταχθεί στην αυλή κληρονομιάς της ανθρωπότητας, αφού αναγνωρίστηκε η δύσκολη “τέχνη” της παρασκευής της. Εκείνο το βραδυ έμαθα να πετώ στον αέρα τη ζύμη και να την κάνω να χορεύει. Και δεν ξέχασα ποτέ τη γεύση του φρέσκου λιωμένου τυριού.
Καρπάτσιο
Καρπάτσιο, το ιταλικό ορεκτικό από ωμό κρέας κομμένο σε πολύ λεπτές φέτες, πασπαλισμένο με ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού, που θα ερωτευθείς. Από την πρώτη φορά που συναντήθηκε με τους γευστικούς μου κάλυκες, η σχέση που σύναψαν ήτο σοβαρή. Παραδοσιακά φτιάχνεται με μοσχάρι και αυτή ήταν η αρχική εκδοχή που δοκίμασα, αλλά μπορεί να γίνει και με ψάρι ή ακόμη και με κρέας ελαφιού ή ταράνδου. Πολλοί προσθέτουν κάπαρη, κρεμμύδι, ακόμη και παρμεζάνα για να το συνοδέψουν. Προσωπικά, με ένα ποτήρι κρασί, καρπάτσιο και τα παραπάνω συνοδευτικά έχω περάσει εξαιρετικές βραδιές με τους φίλους μου. Εσύ θα το δοκιμάσεις;
Λιμοντσέλο
Αυτό είναι ένα από τα καλύτερα ποτά οπουδήποτε στον κόσμο για το τέλος ενός γεύματος. Για περισσότερα από 100 χρόνια, οι Ιταλοί το φτιάχνουν και το συμπεριλαμβάνουν στα γεύματά τους. Είναι λικέρ λεμονιού, που συνήθως περιέχει τουλάχιστον 30 τοις εκατό αλκοόλ. Το πρωτοσυνάντησα ένα καλοκαιρινό βράδυ στα Επτάνησα και από τότε το προτιμώ όποτε βρίσκομαι σε ιταλικό έδαφος. Είναι γουλιά και συχώριο!
Σεάντα
To Σεάντα είναι ραβιόλι 8 με 10 εκατοστών από σιμιγδαλένιο αλεύρι και αποτελεί το πιο διάσημο επιδόρπιο της Σαρδηνίας. Μπορείς να το βρεις εύκολα στο νησί, αλλά σχεδόν πουθενά αλλού στην Ιταλία. Αυτό το γλυκό, πριν τσιτσιρίσει στο λάδι του τηγανιού, γεμίζεται με πρόβειο τυρί Πεκορίνο και πασπαλίζεται στη συνέχεια με ξύσμα λεμονιού. Θα μείνεις άφωνος όταν το δοκιμάσεις ζεστό και λουσμένο με μέλι. Ο συνδυασμός γλυκού και αλμυρού είναι που του δίνει το 12 στη Γαστριμαργική Eurovision. Αξίζει ένα ταξίδι στη Σαρδηνία λοιπόν!
