Γερμανική μπύρα: Είναι η καλύτερη στον κόσμο;
Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί η μπύρα είναι σήμα κατατεθέν της γερμανικής κουλτούρας; Βασίζεται στην ιστορία ή είναι απλά μια συνήθεια; Εδώ θα μάθεις όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις για τη γερμανική μπύρα: την ιστορία, τους τύπους, τις διαδικασίες παρασκευής, τα συστατικά και τις διαφορετικές γεύσεις. Άνοιξε λοιπόν ένα μπουκάλι και ξεκίνα να πίνεις, όσο μαθαίνεις περισσότερα για την ιστορία της γερμανικής μπύρας!
Πώς ξεκίνησε η μπύρα
Οι Γερμανοί δεν εφηύραν την μπύρα. Ήδη πριν από 13.000 χρόνια, ακόμη και πριν από την αγροτική επανάσταση, μερικοί λαοί στη Μέση Ανατολή ανακάλυψαν ότι οι ψημένοι κόκκοι, εμποτισμένοι με νερό, δημιουργούσαν ένα υπέροχο, θρεπτικό, ελαφρώς αλκοολούχο ποτό. Πρόσφατες αρχαιολογικές ανασκαφές στην περιοχή της Χάιφα του Ισραήλ, ανακάλυψαν τα απομεινάρια ενός αρχαίου ζυθοποιείου. Τελικά, το ελαφρώς αλκοολούχο «υγρό ψωμί» έγινε βασικό ποτό σε σχεδόν όλους τους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο.
Τα γερμανικά μοναστήρια παράγουν μπύρα για μαζική κατανάλωση από το τέλος της πρώτης χιλιετίας, το έτος 1000. Τα μοναστήρια που παράγουν μπύρα βρίσκονταν κυρίως στη Νότια Γερμανία και μερικά από αυτά, όπως οι Kloster Andechs, St. Gallen, Weihenstephan ή Weltenburg, υπάρχουν ακόμη και σήμερα. Η κατανάλωση μπύρας τότε ήταν ασφαλέστερη από το πόσιμο νερό. Η μπύρα θεωρήθηκε ασφαλής και θρεπτική, ακόμα και για μικρά παιδιά. Ειδικά μετά τη θέσπιση του νόμου για την καθαρότητά της, η μπύρα έγινε όλο και πιο δημοφιλής στη Γερμανία.
Ο γερμανικός νόμος για την καθαρότητα της μπύρας
Σε όλο τον κόσμο οι ζυθοποιοί χρησιμοποιούν μια ποικιλία διαφορετικών αμυλούχων κόκκων ως βάση για τη βύνη. Κάποιοι προτιμούν κριθάρι, άλλοι όλυρα σίκαλης, άλλοι σιτάρι emmer, άλλοι σιτάρι σιμιγδάλι, ενώ κάποιοι άλλοι χρησιμοποιούν ακόμα και ρύζι ή αραβόσιτο. Όμως, αυτό που παρατηρήθηκε είναι ότι, όταν η βύνη κριθαριού αναμιγνύεται με έναν ειδικό τύπο βαυαρικού λυκίσκου, που βρίσκεται κυρίως στην περιοχή Hallertau, βόρεια του Μονάχου, η ποιότητα της μπύρας που παράγεται είναι ιδιαίτερα υψηλή. Αυτός ο συνδυασμός κωδικοποιήθηκε στον νόμο για την καθαρότητα της μπύρας το 1516. Ο γερμανικός νόμος για την καθαρότητα της μπύρας ορίζει ότι όλη η μπύρα στη Βαυαρία πρέπει να παρασκευάζεται μόνο από κριθάρι, λυκίσκο και καθαρό νερό. Στη συνέχεια, ο νόμος εγκρίθηκε σε όλη τη Γερμανία και εξακολουθεί να ισχύει μέχρι σήμερα.
Μέχρι τη δεκαετία του 1980, η Γερμανία είχε μακράν τον μεγαλύτερο αριθμό ζυθοποιείων στον κόσμο. Ωστόσο, από τη δεκαετία του 1990 και μετά, η κατανάλωση μπύρας στη Γερμανία σημείωσε μια αργή αλλά σταθερή πτώση. Ιστορικές ζυθοποιίες συγχωνεύτηκαν με άλλες, ενώ κάποιες έκλεισαν. Όσον αφορά το σήμερα, η συνολική κατανάλωση μπύρας έχει μειωθεί σε κάποιο βαθμό, αλλά η στενή σχέση της Γερμανίας με την μπύρα εξακολουθεί να υφίσταται.
Οι τύποι της γερμανικής μπύρας
Μπορεί η μπύρα να αποτελεί παγκόσμιο προϊόν, αλλά η Γερμανία έχει ξεχωρίσει τους διαφορετικούς τύπους μπύρας. Αν και οι περισσότερες παρασκευάζονται με μόνο τρία συστατικά, όπως προαναφέρθηκε, διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό στη γεύση, το άρωμα και τον αφρό. Ακολουθεί μια λίστα με τους τύπους μπύρας και την προέλευσή τους:
Pilsner: από το Pilsen
Helles ή Dunkles Lager: από το Dortmund και το Μόναχο
Export Lager: από το Dortmund και το Μόναχο
Koelsch και Alt: από την Κολωνία και το Düsseldorf
Weißbier: από τη νότια Γερμανία
Berliner Weisse: από το Βερολίνο
Schwarzbier: από την ανατολική Γερμανία
Starkbier/Bockbier: από το Einbeck, κοντά στο Αννόβερο
Märzen/Oktoberfest Beer: από τη Βαυαρία
Gose: από το Goslar
Naturtrübe Biere: από τη βόρεια Βαυαρία
Rauchbier: από το Bamberg στη Βαυαρία
