All tagged Ονούρ Κατσιούνα
Ένας δικός μου αγαπημένος άνθρωπος, μαζί και του FollowGeorge.gr, ο Ονούρ Κατσιούνα, μάς ταξιδεύει σε μια άλλη Βιέννη, όχι αυτήν που θα βιώναμε εγώ κι εσύ, αλλά σε εκείνη όπου έζησε ο “πατέρας” της ψυχανάλυσης και ψυχιατρικής, Σίγκμουντ Φρόυντ. Ως φοιτητής ψυχολογίας και λάτρης του καλού βιβλίου, ο Ονούρ θέλησε να μας πάει πίσω στον χρόνο κάνοντάς μας μια περιήγηση στο τωρινό μουσείο, που ήταν κάποτε το σπίτι και το γραφείο του μεγάλου επιστήμονα.
Το lockdown αυτό θα το περάσουμε μέσα στο σπίτι, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Πώς θα ένιωθες, όμως, αν ήξερες πως το σπίτι σου είναι στοιχειωμένο; Αν λοιπόν φοβάσαι τις τρομακτικές ιστορίες, αλλά έχεις και την περιέργεια να τις ακούσεις, ή αν είσαι από αυτούς που δε φοβούνται τίποτα, αυτό το άρθρο είναι για σένα. Από την Πράγα έως το Παρίσι, αλλά και σε άλλες μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, θα διαβάσουμε μαζί τις πιο τρομακτικές ιστορίες για στοιχειωμένα μέρη που έχουν αφήσει ιστορία.
Έχεις ποτέ φανταστεί τον εαυτό σου να απολαμβάνει τον ήλιο και να ταξιδεύει με ένα από τα πιο πολυτελή σκάφη του κόσμου; Σκέψου, για παράδειγμα, ότι σηκώνεσαι το απόγευμα και αγναντεύεις το ‘πορτοκαλί’ του ουρανού, ενώ παράλληλα απολαμβάνεις μία δροσερή βουτιά σε μια πανέμορφη γωνιά του κόσμου. Η μυρωδιά από το μαγειρείο του σκάφους κυριολεκτικά να σου έχει σπάσει τη μύτη, ενώ το επιδόρπιο που θα σε περιμένει είναι τα αστέρια του ουρανού.
Η Γερμανία είναι ο σκληρός πυρήνας της Ευρώπης: πολιτικά, οικονομικά, γεωγραφικά, ιστορικά έχει πάρει κι έχει δώσει πολλά. Όποιος θέλει να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σοβαρούς ταξιδιώτες, έχει επισκεφθεί τον τόπο αυτόν περισσότερες από μία φορές. Το μαγικό, για μένα, είναι το πόσο ετερόκλητα χαρακτηριστικά συνδυάζονται και το πόσο απρόσμενα μπορεί κανείς να μαγευτεί από χαρακτηριστικά που προσδοκούσε να του ήταν μάλλον δυσάρεστα. Το ταξίδι ξεκινά!
Λένε πως μόνο όταν φεύγεις μακριά από έναν τόπο αναγνωρίζεις την αξία του. Αυτό, λοιπόν, το κατάλαβα πολύ καλά όταν ξαναβρέθηκα στον τόπο που με γέννησε, μετά από έναν χρόνο γεμάτο άγχος, αναστάτωση και μια ατέρμονη προσπάθεια για εξισορρόπηση της νέας μου ζωής στο Δουβλίνο. Η Ρόδος που άφηνα πίσω αποτελούσε σημείο αναφοράς για όσα έχω καταφέρει μέχρι σήμερα. Το πιο στενάχωρο, όμως, ήταν πως η απομάκρυνση από το… «νησί μου», όπως πάντα την αποκαλώ, έγινε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς... δεν πρόλαβα να καταλάβω καλά καλά για πότε βρέθηκα στο Μιλάνο και από το Μιλάνο στο Δουβλίνο!
Κωνσταντινούπολη, τελικά, ή Istanbul; Όπως και να την ονομάσω, πάντα θα μου αφήνει αυτήν τη γλυκιά γεύση και ανάμνηση που θα επισκέπτομαι ξανά και ξανά, για να μου θυμίζει ότι δεν υπάρχουν σύνορα, παρά μόνο ενωμένοι λαοί…
