Τον Χρύσανθο Ξάνθη τον ξέρω, τον βλέπω, τον σκέφτομαι πάντοτε πίσω από το γραφείο του, σαν άνθρωπο χωρίς πόδια, σαν άνθρωπο με χαρτιά και σημειώσεις μπροστά του