Τα καλοκαίρια της Μάρθας Ρόδη περιλαμβάνουν πάντα την Αίγινα
Η Μάρθα Ρόδη, η αλλιώς Malltta, όπως τη γνωρίζουν όσοι την ακολουθούν στο βιβλιοκάναλό της, είναι αριστούχος απόφοιτος της σχολής των ονείρων της, του Τμήματος Ψυχολογίας ΕΚΠΑ, αλλά και μια αχόρταγη βιβλιοφάγος που αποφάσισε να εκτονώσει το πάθος της για τα βιβλία μέσω του καναλιού της στο YouTube. Όπως δηλώνει η ίδια, τα ταξίδια είναι η δεύτερη μεγάλη της αδυναμία και, ακόμα και εν μέσω πανδημίας, δεν πέρασε χρόνος που να μην ταξίδεψε με αεροπλάνο. Στο FollowGeorge.gr δεν μιλάει για το τελευταίο της ταξίδι που ήταν στο Παρίσι, αλλά για τον τόπο που θεωρεί πατρίδα της και που της δίνει έμπνευση, που δεν είναι άλλος από την Αίγινα.
Τα φοιτητικά μου χρόνια ολοκληρώθηκαν με ταξίδια στο εξωτερικό, φορτίζοντάς τα έτσι με όμορφες εμπειρίες. Μέχρι σήμερα είχα την τύχη και την ευκαιρία να επισκεφθώ δεκατρείς χώρες. Από το εξωτικό Μαρρακές μέχρι την παγωμένη Αγία Πετρούπολη και από την πολύχρωμη Λισαβόνα μέχρι την Υψηλή Πύλη της Κωνσταντινούπολης, γέμισε ο νους μου (και η φωτογραφική μηχανή μου) με εικόνες. Όμως για έναν ταξιδιώτη το σημαντικότερο, θεωρώ, δεν είναι πόσες χώρες γύρισε, αλλά να υπάρχει ένα μέρος σε αυτόν τον πλανήτη που να το θεωρεί τόπο του, πατρίδα του, σπίτι του. Ένα μέρος που μαγνητίζει τον νου του όταν η ρουτίνα περονιάζει τη ζωή του, τη δική του Ιθάκη!
Ένα τέτοιο μέρος για μένα είναι η Αίγινα, το νησί μου. Όσοι δεν την έχουν επισκεφθεί την προφέρουν με μια δυσθυμία: και νησί και τόσο κοντά στην Αθήνα; Τι ωραίο μπορεί να έχει ένα τέτοιο μέρος;
Κι όμως, η Αίγινα είναι μαγική!
Φωτογραφία: Μάρθα Ρόδη
Μπορεί να μην είναι ένα κοσμοπολίτικο νησί με ξέφρενη νυχτερινή ζωή και τουρίστες από όλο τον κόσμο. Αν τη γνωρίσεις όμως καλά, θα σου προσφέρει ηρεμία και ομορφιά χωρίς αντάλλαγμα. Τα σοκάκια της πόλης με τα παραδοσιακά αρχοντικά σπίτια, εμπνευσμένα αρχιτεκτονικά από την Πλάκα της Αθήνας, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από εκείνα των γνωστότερων νησιών της χώρας μας. Διάσπαρτες μυρωδιές από γιασεμί και βουκαμβίλιες σε συντροφεύουν στις βόλτες σου τα καλοκαιρινά απογεύματα, ανάμεσα σε ταβερνάκια και μαγαζάκια με αρωματικό καφέ ή χειροποίητα ρούχα. Ο παραλιακός πεζόδρομος της πόλης προσφέρει θέα στο ηλιοβασίλεμα, το οποίο συχνά ξεπερνά σε ομορφιά ακόμα και αυτό της Σαντορίνης, χωρίς υπερβολή.
Η Αίγινα είναι πλούσια τόσο σε δάση όσο και σε παραλίες. Το εξοχικό μου σπίτι είναι σε ορεινό χωριό κοντά στο δεύτερο λιμάνι του νησιού, τη Σουβάλα. Οι Αγίοι, το χωριό μου, έχουν κάτι εξαιρετικό. Προς το Νότο απλώνεται ένα καταπράσινο βουνό που οι κορφές του είναι στολισμένες με παλιούς ανεμόμυλους και στην πλαγιά του δεσπόζει το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Στον Βορρά αγναντεύεις τη θάλασσα του Σαρωνικού, όπου βολτάρουν καΐκια και βαπόρια καθημερινά. Μυρίζεις την αλμύρα κάτω από τα πεύκα. Όσο για τις παραλίες: Βαγία, Σώτος, Αιγινίτισσα, Πόρτες, Κλειδί, Σαρπά, Μονή. Τόσες επιλογές.
Φωτογραφία: Μάρθα Ρόδη
Η αγαπημένη μου παραλία είναι ο Σώτος, ένα διαμάντι της φύσης. Περικυκλωμένο από καταπράσινο πευκόδασος που το χωρίζουν πελώριοι βράχοι από τη θάλασσα. Βρίσκεται στην πάλαι ποτέ κοσμοπολίτικη Αγία Μαρίνα. Οι βουτιές από τα βράχια του Σώτου στα καταγάλανα νερά του και η εξερεύνηση του βυθού είναι μια μαγεία που πολλαπλασιάζεται στο φως του απογευματινού ήλιου. Μπορεί κανείς να χαλαρώσει μέσα στις δροσερές σπηλιές των βράχων ή να διαβάσει το βιβλίο του κάτω από τον ήλιο, ξαπλώνοντας πάνω στα λευκά βράχια του. Στον δρόμο για τον Σώτο, θα σε καλωσορίσει η Αφαία, ο ναός με την ομορφιά του Παρθενώνα και τον ανάλαφρο αέρα μιας νύμφης, που δεν σου δίνει άλλες επιλογές παρά να τον επισκεφθείς πριν κάνεις τη βουτιά σου.
Φωτογραφία: Μάρθα Ρόδη
Δεν τελειώνει όμως εδώ. Απέναντι από το ψαροχώρι της Πέρδικας στέκει φρουρός το νησάκι Μονή. Μια βαρκούλα από το λιμανάκι του μικρού χωριού αποτελεί το εισιτήριο για αυτό το μικρό διαμαντάκι δίπλα από την Αίγινα. Ακατοίκητο, πλούσιο όμως σε χλωρίδα και πανίδα. Κάνοντας βουτιές στα κρυστάλλινα νερά της Μονής βλέπει κανείς παγώνια και κρι-κρι να παρελαύνουν στην παραλία, μαγνητίζοντας μικρούς και μεγάλους με την ομορφιά τους. Ένα νησάκι ελάχιστα επηρεασμένο από την ανθρώπινη εκμετάλλευση, ανοίγει κάθε καλοκαίρι την αγκαλιά του για να φιλοξενήσει τουρίστες και σκάφη αναψυχής στην μονοήμερη εξερεύνησή τους.
Φωτογραφία: Μάρθα Ρόδη
Αυτό το υπέροχο νησί, όπου ο Καζαντζάκης έφτιαξε το «Κουκούλι» του και βρήκε έμπνευση για τα σημαντικότερα έργα του, είναι το νησί μου, είναι ο τόπος μου. Αυτό το νησί που κάθε Αύγουστο ερεθίζει τις αισθήσεις με αρώματα φρέσκου φιστικιού, είναι το μέρος που αγαπώ. Είναι το μέρος όπου αναμένω να περάσω κάθε χρόνο το καλοκαίρι μου. Και είμαι κάτι παραπάνω από ευγνώμων για αυτό.
Αυτή την περίοδο βρίσκεται σε μια πολύ δημιουργική στιγμή της ζωής της και καταρρίπτει κάθε μήνα το ρεκόρ των βιβλίων που διαβάζει και που μοιράζεται με τον κόσμο. Ακολούθησέ την στο βιβλιοκάναλό της εδώ.
