Η Dilek Koc μάς ταξιδεύει στη Θεσσαλονίκη, τη Σαχάρα και το Μαρόκο #challenge_valitsa
Σπούδασε αρχιτεκτονική στην Κωνσταντινούπολη και εδώ και πολλά χρόνια είναι μόνιμη κάτοικος Ελλάδας και, συγκεκριμένα, Θεσσαλονίκης. Η μελωδική, παραπονιάρικη φωνή της καταγράφηκε για πάντα στην ιστορία μέσα από τον περίφημο αμανέ της στην ταινία του Τάσου Μπουλμέτη «Πολίτικη Κουζίνα». Σημαντικές συνεργασίες με Έλληνες καλλιτέχνες, δισκογραφία, συναυλίες, αλλά και τηλεοπτικές παρουσίες έχουν χρίσει την πανέμορφη Dilek πολύ αγαπημένη του ελληνικού κοινού, το οποίο αγκάλιασε και τον πρόσφατο δίσκο της «Songs of Cappadocia-Τραγούδια της Καππαδοκίας». Για αυτά τα τραγούδια, η Τουρκάλα καλλιτέχνιδα εργάστηκε πολύ σκληρά και ονειρευόταν καιρό να τα ηχογραφήσει. Λάτρης της τέχνης και, φυσικά, των εξορμήσεων, εξομολογείται στο FollowGeorge το πιο «γκαντέμικο» ταξίδι που έχει κάνει και αυτό που ονειρεύεται από μικρό παιδί και, μεταξύ άλλων, παραδέχεται με θάρρος ότι, ναι, φοβάται τα αεροπλάνα!
Της Γεωργίας Δρακάκη
Ποιο είναι το πρώτο αεροπορικό ταξίδι που κάνατε στη ζωή σας;
Όταν ήμουν 6 χρονών ταξίδεψα με αεροπλάνο στη Γερμανία με τη μητέρα μου.
Τι δεν πρόκειται ποτέ να λείπει από τη βαλίτσα σας όσο κοντά ή μακριά κι αν πάτε, όσο λίγες ή πολλές ημέρες;
Εκτός από τα βασικά προσωπικά πράγματα, ρούχα, καλλυντικά, παπούτσια και τα λοιπά, δεν πρόκειται ποτέ να λείπει από τη βαλίτσα μου μαγειρική σόδα αγορασμένη από τo φαρμακείο.
Φοβάστε τα αεροπλάνα; Ποιο είναι το μεταφορικό μέσο που προτιμάτε γενικώς;
Φοβάμαι τα αεροπλάνα. Αν το ταξίδι δεν είναι πάρα πολύ μακριά ή στα νησιά, προτιμάω το αυτοκίνητο, το τρένο ή το πλοίο… Άμα είναι μακριά και ο χρόνος περιορισμένος τότε αναγκαστικά πηγαίνω με αεροπλάνο.
Ποιο είναι το ταξίδι εκείνο που θέλετε να ξεχάσετε, επειδή πήγαν όλα στραβά;
Το 2017, εκείνο τον φρικτό χειμώνα, ήταν θυμάμαι γεμάτη χιόνι η πόλη. Συγκοινωνία δε δούλευε, τα αεροπλάνα απαγορευόταν να πετάξουν μέρες. Έπρεπε να πάω για φωτογράφιση και πρόβα στην Αθήνα και δεν είχαμε άλλη μέρα για αυτό. Βρήκαμε ένα μοναδικό τρένο προς την Αθήνα από τη Θεσσαλονίκη. Το τρένο κάποια στιγμή χάλασε μες στο πέτρινο τούνελ στο βουνό και μείναμε στο απόλυτο σκοτάδι… Τα παιδιά έκλαιγαν και κάποιες γυναίκες φώναζαν. Το τρένο άλλαξε μες στην πορεία του τέσσερις φόρες μηχανή, που σημαίνει πολλές ώρες διακοπή και αναμονή. Είχαν, εν τω μεταξύ, τελειώσει όλες οι τροφές και τα νερά μέσα στο τρένο. Έκαναν ζωντανή τηλεφωνική επικοινωνία τα κανάλια, χαμός... Εκείνη τη μέρα, δεν φτάσαμε στην Αθήνα, αλλά επιστρέψαμε από την Λαμία με το μοναδικό τρένο για την Σαλονίκη. Είχαν ήδη ακυρωθεί όλα τα δρομολόγια. 07.00 η ώρα το πρωί ξεκινήσαμε από τη Θεσσαλονίκη κι όταν, αναγκαστικά, φτάσαμε πίσω, η ώρα ήτανε 00.30. «Επιτέλους ήρθα πίσω και τουλάχιστον θα πάω στο σπίτι μου», έλεγα. Όμως, όταν μπήκα στο αυτοκίνητό μου είχα να αντιμετωπίσω και κάτι ακόμα: είχε τελειώσει η μπαταρία του. Τα κακά συνεχίστηκαν… Βρήκα με το ζόρι ένα ταξί να πάω στο σπίτι. Ανεβαίνοντας, έπεσα άσχημα και μάτωσε το πόδι μου. Ακόμα το έχω το σημάδι…
Και ποιο εκείνο το ταξίδι που ονειρεύεστε εδώ και χρόνια να κάνετε, αλλά ακόμα δεν έχετε καταφέρει;
Το ταξίδι που ονειρεύομαι είναι προς το Μαρόκο. Θέλω να δω τα χρώματα, την αρχιτεκτονική του, η οποία με ενδιαφέρει μιας που είμαι και αρχιτέκτονας. Έχει μία απλή, αλλά πολυτελή αισθητική, θέλω να μυρίσω το χώμα αυτής της πήλινης χώρας, της εξωτικής.
Τι προτιμάτε να φοράτε όταν ταξιδεύετε;
Πάντα προτιμάω άνετα ρούχα και παπούτσια όταν ταξιδεύω… Φοράω, ας πούμε, κολάν με άνετη μπλούζα και ένα μποτάκι αν είναι χειμώνας.
“Το σώμα μου δεν είναι εξοπλισμένο για το κρύο”
Μία μέρα στην Σαχάρα ή στην Ανταρκτική και γιατί;
Για την Ανταρκτική δεν το συζητάω καν. Προτιμώ στη Σαχάρα. Μπορείς να ζήσεις μοναδικά φαινόμενα εκεί. Ξαφνικά, μπορείς να συναντήσεις πράσινες οάσεις με χουρμαδιές και λόφους από άμμο, ενώ το καυτό φως αλλάζει τα σχήματα και τα χρώματα γύρω, σαν σε μαγική παραζάλη. Και το σημαντικό είναι ότι πατάς στη γη… Νομίζω το σώμα μου δεν είναι εξοπλισμένο για το κρύο, αγαπώ τη ζέστη.
Έχετε κάνει ποτέ διακοπές μόνη;
Ναι, έχω κάνει στο παρελθόν. Επίσης πολλές φόρες έχω συνδυάσει την δουλειά μου με διακοπές. Κάνω πολλά ταξίδια λόγω των συναυλιών σε πολλούς προορισμούς. Αλλά πάντα είναι περιορισμένα χρονικά και δεν είναι εύκολο αυτό, αφού έχω έναν γιο που είναι τώρα 12 χρονών.
Ποιο είναι το πιο πρόσφατο ταξίδι που κάνατε και ποιο αυτό που σχεδιάζετε άμεσα;
Είχα πάει στην Κωνσταντινούπολη πρόσφατα για να κάνω συμβόλαιο με μία δισκογραφική εταιρία. Σχεδιάζουμε με τον γιο μου τον Γιάννη να πάμε στους γονείς μου το Πάσχα, που ζούνε στην Αττάλεια. Εμείς μένουμε στη Θεσσαλονίκη. Αφού το Πάσχα κλείνουν τα σχολεία, πάμε τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο να δούμε τους γονείς μου.
Συμπληρώστε την εξής φράση: Μια ζωή χωρίς ταξίδια μοιάζει με...
Ένα δέντρο χωρίς κλαδιά, χωρίς φύλλα, καρπούς και άνθη…
