Η "Σμαραγδένια Νήσος" της Ευρώπης μέσα από 9+1 πληροφορίες που δεν γνώριζες για αυτήν
“Στα πέρατα του κόσμου που πηγαίνετε” λέει το λαϊκό τραγούδι και μας ταξιδεύει μέσα από θάλασσες και ωκεανούς, αναζητώντας δύο μάτια λατρεμένα. Στα πέρατα του κόσμου δεν ξέρουμε αν θα φτάσουμε -πώς άλλωστε αυτά τα ορίζουμε;-, της Ευρώπης όμως σίγουρα, και μάλιστα στο δυτικότερο άκρο της, αυτό που καταλαμβάνεται από τη Σμαραγδένια Νήσο της ηπείρου, την Ιρλανδία.
Νησί με πλούσια ιστορία και φυσική ομορφιά που δεν έχει διαβρωθεί στο πέρασμα των χρόνων, με το μεγαλύτερο τμήμα του να ανήκει στη Δημοκρατία της Ιρλανδίας και το βορειοανατολικό, η Βόρεια Ιρλανδία, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κρύβει μια ομορφιά που δύσκολα μπορεί να αποτυπωθεί με λέξεις ή και να συλληφθεί με τη φαντασία. Εδώ λόγο έχουν τα μάτια, αλλά και οι αισθήσεις όλες που ενεργοποιούνται με μιας, μόλις βρεθείς σε κάποια από τις χερσονήσους, τα βραχώδη τοπία, τις λίμνες, αλλά και τις τόσο γραφικές πόλεις και τα χωριά που την έχουν -εύλογα- αναδείξει σε δημοφιλέστατο τουριστικό προορισμό.
Χώρια όμως από τις αναμνήσεις που μπορεί να έχεις, αν είχες ήδη την ευκαιρία να εκπληρώσεις και αυτόν τον ταξιδιωτικό σου στόχο, τσεκάροντάς τον στο bucket list σου, ή τις αφηγήσεις άλλων που τη γνώρισαν και θέλησαν να μοιραστούν με τις εντυπώσεις τους λίγη από τη μαγεία της, χώρια από αυτά και από άλλα που έψαξες, ρώτησες και βρήκες, σίγουρα θα υπάρχουν πράγματα σχετικά με αυτή που διαφεύγουν των γνώσεών σου και ενδέχεται να εξάψουν την περιέργεια και το ενδιαφέρον σου.
Πάμε να δούμε μερικά από αυτά…
Ireland
Ο Τιτανικός -ναι, ο γνωστός!- κατασκευάστηκε στο Μπέλφαστ της Βόρειας Ιρλανδίας.
Μεταξύ του 1880 και 1916, η νόμιμη ώρα στο Δουβλίνο ορίστηκε στο Αστεροσκοπείο Dunsink και ονομαζόταν Μέση Ώρα Δουβλίνου. Αυτός ο χρόνος ήταν 25 λεπτά 21 δευτερόλεπτα πίσω από τη Μέση Ωρα Γκρίνουιτς (GMT).
Μπορεί να συσχετίζουμε κυρίως το τριφύλλι με την Ιρλανδία, αλλά στην πραγματικότητα η νήσος έχει δύο εθνικά σύμβολα: την άρπα και το τριφύλλι. Η Ιρλανδία είναι το μόνο έθνος στον κόσμο με εθνικό σύμβολο ένα μουσικό όργανο. Κάτι μας λέει αυτό για τη μουσική στο νησί αυτό, δεν νομίζεις;
Το μεγαλύτερο τοπωνύμιο στην Ιρλανδία είναι Muckanaghederdauhaulia (muk-an-hand-ra-do-dauter-hal-i-a). Είναι μια πόλη 470 στρεμμάτων στην πολιτική ενορία του Kilcummin στην κομητεία Galway της Ιρλανδίας.
Το Halloween είναι ιρλανδικό. Μάλιστα, οι παραδόσεις του Halloween, όπως τις ξέρουμε, ξεκινούν με το κελτικό φεστιβάλ Samhain.
Halloween is Irish
6. Περισσότεροι Ιρλανδοί ζουν εκτός παρά εντός της Ιρλανδίας. Δύσκολα το πιστεύει κανείς, γίνεται όμως αντιληπτό αν αναλογιστούμε ότι από το 1700 περίπου, 9 με 10 εκατομμύρια Ιρλανδοί μετανάστευσαν. Ο αριθμός αυτός ξεπερνάει κατά πολύ τον υψηλότερο πληθυσμό της Ιρλανδίας των 8,4 εκατομμυρίων κατά τη δεκαετία του 1840. Σήμερα, περίπου 80 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ισχυρίζονται ότι έχουν ιρλανδική καταγωγή (συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 36 εκατομμυρίων Αμερικανών). Υπάρχει ακόμη και μια κυβερνητική θέση αφιερωμένη σε αυτό: Υπουργός Επικρατείας για τη Διασπορά και τη Διεθνή Ανάπτυξη.
7. Η Ιρλανδία πήρε το όνομά της από μια θεά.
8. Η Ιρλανδία έχει κερδίσει τον διαγωνισμό τραγουδιού της Eurovision περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Αριθμεί τις όχι 1, όχι 2, αλλά 7 φορές! Είναι ακόμη και η χώρα που έχει αποσπάσει τέτοια νίκη για 3 συνεχόμενες χρονιές. Από ό,τι φαίνεται, κάτι ξέρει η Ιρλανδία από ποπ μπαλάντες.
Ireland 1997, Eurovision
Αξίζει να πιει κανείς σε αυτό -όπως θα έλεγαν και οι Ιρλανδοί, λοιπόν, Sláinte Mhath (Γεια μας)!
9. Εάν δεν θέλεις να ξοδέψεις την περιουσία σου σε ένα ταξίδι στη μακρινή Φινλανδία ή στην ακριβή Ισλανδία ή τη Νορβηγία, καλά… μία ελάχιστα γνωστή πληροφορία για την Ιρλανδία είναι ότι μπορείς πραγματικά να δεις το Βόρειο Σέλας από αυτό το νησί του Ατλαντικού.
10. Η Ιρλανδία έχει τους δικούς της Ολυμπιακούς Αγώνες. Υπάρχει μάλιστα ο ισχυρισμός ότι αυτοί προϋπήρχαν των πραγματικών Ολυμπιακών Αγώνων. Ονομάζονται Αγώνες Tailteann, που χρονολογούνται τουλάχιστον από το 1600 π.Χ. και είναι μια διάσημη έκδοση των «αγώνων κηδείας» -αθλητικών αγώνων που διεξάγονται προς τιμήν ενός πρόσφατα εκλιπόντος ατόμου.
