Η Παραμονή Πρωτοχρονιάς στην Ελλάδα και στον κόσμο

Από την Πελοπόννησο, τα Χανιά, τη Θάσο και τη Μυτιλήνη μέχρι τη Χιλή, τη Βραζιλία και τη Φινλανδία,  η Παραμονή Πρωτοχρονιάς μοιάζει διαφορετική και ιδιαίτερη.

Πρωτοχρονιά… Ένα από τα πιο αγαπημένα και ιδιαίτερα δημοφιλή γεγονότα, που πρωταγωνιστεί σε όλο τον κόσμο με προορισμούς που ο καθένας έχει να σου προτείνει και μία διαφορετική μέρα.

Σε κάθε σημείο η μέρα της Παραμονής Πρωτοχρονιάς είναι ξεχωριστή, με το καθένα να έχει διαφορετικά ήθη και τα έθιμα τα οποία επιβιώνουν μέχρι και τις μέρες μας αποτελώντας σημείο αναφοράς για τον κάθε τόπο.

Μυτιλήνη: Παραμονή Πρωτοχρονιάς με "αμίλητο νερό"

Παραμονή της Πρωτοχρονιάς στη Μυτιλήνη και με το γύρισμα του χρόνου από όλες τις γωνιές της πόλης ξεκινούν παρέες με κατεύθυνση τη μικρή εκκλησιά της Παναγιάς της Φανερωμένης, στη βόρεια πλευρά της πόλης. Οι βρύσες στο κέντρο της εκκλησιάς τρέχουν ασταμάτητα νερό, με το οποίο οι πιστοί, αφού προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγιάς με τον Χριστό στην αγκαλιά που παίζει σαν τόπι τη γη, «νίβονται», βρέχουν δηλαδή το πρόσωπό τους. Στη συνέχεια γεμίζουν με «αγίασμα» το νερό, δηλαδή από τις βρύσες, το σκεύος που έχουν μαζί τους (πήλινο παλιότερα) και με ένα λιόκλαδο μέσα ή ένα κλαδί από μυρτιά οδεύουν στο σπίτι τους για το «ποδαρικό».

Απαραίτητη προϋπόθεση για να πετύχει το «ποδαρικό» είναι αυτός που μεταφέρει το νερό να το κάνει χωρίς να μιλήσει. Το έθιμο τηρείται και στις ημέρες μας, ενώ στη σημερινή του μορφή ακολουθείται μετά το 1922. Ως τότε το «αμίλητο» νερό το έπαιρναν από οποιαδήποτε δημόσια βρύση της πόλης.

Μετά το 1922 το Μυτιληνιό έθιμο ταυτίστηκε με το Αϊβαλιώτικο, το οποίο έλεγε πως το νερό το έπαιρναν από το μεγάλο Αγίασμα της Μικρασιατικής πόλης, της Παναγίας της Φανερωμένης. Το χτίσιμο, στα τέλη της δεκαετίας του 1920, της μικρής εκκλησίας της Παναγίας της Φανερωμένης ως θύμηση του Αϊβαλιώτικου προσκυνήματος έκανε όλους τους Μυτιληνιούς, ντόπιους και πρόσφυγες να παίρνουν το νερό για το «ποδαρικό» του σπιτιού ή του μαγαζιού τους από το προσφυγικό προσκύνημα.

Βραζιλία: Λουλούδια πλέουν στη θάλασσα για το καλό

Οι Βραζιλιάνοι έχουν μια δημοφιλή θεά στους μύθους τους, την Iemanja, η οποία ελέγχει τη θάλασσα και της αρέσουν τα δώρα. Για αυτό την Πρωτοχρονιά ρίχνουν λουλούδια στη θάλασσα, ελπίζοντας να μην τα στείλει πίσω.

Πελοπόννησος: Το σπάσιμο του ροδιού

Το σπάσιμο του ροδιού: Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία και ο νοικοκύρης κρατάει στην τσέπη του ένα ρόδι, για να το λειτουργήσει. Γυρνώντας σπίτι, πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας –δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του– και έτσι να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι, για να κάνει το καλό ποδαρικό, με το ρόδι στο χέρι.

Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το ρίχνει δηλαδή κάτω με δύναμη, για να σπάσει και να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά».

Τα παιδιά μαζεμένα γύρω-γύρω κοιτάζουν οι ρώγες, αν είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.

Ρωσία: Eυχές αναβλύζουν από στάχτες

Οι Ρώσοι γράφουν τις ευχές τους σε ένα κομμάτι χαρτί, το καίνε και πετούν τις στάχτες σε ένα ποτήρι σαμπάνιας, το οποίο πρέπει να πιούν πριν από τις 12:01.

Θάσος: Το σκόρπισμα των φύλλων

Πρόκειται για ένα πολύ παλιό έθιμο, κατά τη διάρκεια του οποίου όλοι κάθονται γύρω από το αναμμένο τζάκι, τραβούν την ανθρακιά προς τα έξω και ρίχνουν γύρω στ’ αναμμένα κάρβουνα φύλλα ελιάς, βάζοντας στο νου τους από μια ευχή, χωρίς όμως να την πουν στους άλλους. Όποιου το φύλλο γυρίσει περισσότερο, εκείνου θα πραγματοποιηθεί και η ευχή του.

Χιλή: Mία κουτουλιά φακές αποτελεί απαραβίαστο κανόνα για την Παραμονή

Για να έχουν μια χρονιά γεμάτη με δουλειά και χρήματα, οι Χιλιανοί τρώνε μια κουταλιά φακές, ενώ για να διώξουν την κακή ενέργεια σκουπίζουν το σπίτι, διώχνοντας τα σκουπίδια προς τα έξω.

Χίος: Τα Αγιοβασιλιάτικα καραβάκια την παραμονή της Πρωτοχρονιάς

Τα «καραβάκια των ευχών 2019» σαλπάρουν και φέτος παραμονή Πρωτοχρονιάς, από το 1ο Γυμνάσιο Χίου, και μέσω του εμπορικού δρόμου της πόλης της Απλωταριάς θα «δέσουν» στην πλατεία Πλαστήρα. Σε περίπτωση κακών καιρικών συνθηκών, η όλη εθιμική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην κεντρική αίθουσα του 1ου Γυμνασίου και, αμέσως μετά, θα γίνει το πέρασμα από την Απλωταριά με κατεύθυνση την πλατεία Πλαστήρα, για μία τελική, μικρής διάρκειας, συγκέντρωση.

Στη συνέχεια, μαθητικές ομάδες από σχολεία της Χίου θα τραγουδήσουν τους επαινετικούς και σατιρικούς στίχους που έχουν ετοιμάσει για να υποδεχθούνε όλοι μαζί οι συμμετέχοντες το νέο έτος!

Το έθιμο ξεκίνησε από τα καράβια που πάντα οι Χιώτες ναυτικοί στην πλειοψηφία τους στόλιζαν στα σπίτια τους. Στις αρχές του 20ου αιώνα και πάντως μετά την απελευθέρωση της Χίου το 1912, μικροί μαθητές των σχολείων της πόλης άρχισαν να κατασκευάζουν μικρά αντίγραφα πολεμικών πλοίων σε ένδειξη τιμής και μνήμης στον απελευθερωτικό στόλο.

Με τα χρόνια, τα παιδιά άρχισαν να συνεργάζονται και να κατασκευάζουν μοντέλα πλοίων, με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ο ανταγωνισμός των παιδιών για το μεγαλύτερο και καλύτερο βαπόρι άρχισε να φέρνει τις ομάδες και τις δημιουργίες τους την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην κεντρική πλατεία. Κάποια στιγμή και με τη συνοδεία μουσικής και τραγούδια «παινέματα» (επίκαιρα στιχάκια και λόγια που οι ίδιοι έγραφαν), παρουσιαζόταν το καράβι στον κόσμο.

Στη δεκαετία του 1970, η Περιηγητική Λέσχη Χίου έδωσε νέα πνοή δίνοντας μορφή εθιμικού διαγωνισμού στα «βαποράκια». Από τότε, κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς παρουσιάζονται τα αγιοβασιλιάτικα καραβάκια της Χίου με εντυπωσιακά πλέον αποτελέσματα.

Χανιά: Το έθιμο της "καλής χέρας"

Τα παραδοσιακά κάλαντα, η υποδοχή του νέου έτους με βεγγαλικά και εκδηλώσεις σε πλατείες και η τήρηση του εθίμου της «πρωτιάς» κυρίως για τα παιδιά που έρχονται στον κόσμο μετά την έλευση του νέου έτους αποτελούν και για τους κατοίκους της δυτικής Κρήτης αναπόσπαστο κομμάτι της περιόδου της Πρωτοχρονιάς. Στα Χανιά, την παραμονή της πρωτοχρονιάς, από νωρίς το πρωί μέχρι και αργά το απόγευμα, σημείο συνάντησης πολλών είναι τα παραδοσιακά στέκια της δημοτικής αγοράς, ωστόσο το αδιαχώρητο επικρατεί και σε όλα τα καταστήματα εστίασης.

Την τιμητική τους έχουν τα μικρά παιδιά, που επισκέπτονται νονούς, παππούδες, θείους για να τους κάνουν το ποδαρικό και να «εισπράξουν» την «καλή χέρα». Σήμερα, όπως και σε άλλες περιοχές της χώρας, η επίσκεψη συνοδεύεται από χρηματικό ποσό που δίνει συνήθως ο παππούς, η γιαγιά και ο νονός στο παιδί.

Ωστόσο παλαιότερα, η «καλή χέρα» ήταν ένα σπιτικό γλύκισμα που το έφτιαχναν οι νοικοκυρές, όπως κουραμπιέδες, μελομακάρονα και δίπλες. Το χτύπημα της καμπάνας το πρωί της Πρωτοχρονιάς, κυρίως στην ύπαιθρο, «φέρνει» μικρούς και μεγάλους μετά την εκκλησία να παίρνουν ο κάθε ένας από μια πέτρα, να κάνουν τον σταυρό τους και να την πηγαίνουν μέχρι το σπίτι.

Το σπάσιμο του ροδιού αλλά και της ασκελετούρας (άγριο φυτό που μοιάζει με μεγάλο κρεμμύδι) αποτελεί για τους κρητικούς ιδιαίτερο σημείο αναφοράς. Ακόμα και σήμερα, σε πολλά κρητικά σπίτια, τα παιδιά κρεμάνε στο τζάκι μια άδεια κάλτσα με την προσμονή το ξημέρωμα της Πρωτοχρονιάς να βρουν μέσα σε αυτή το δώρο που περιμένουν από τον Άγιο Βασίλη.

Φινλανδία: Mέσα από μεταλλικά αντικείμενα προμηνύεται η νέα χρονιά

Ένα περίεργο έθιμο χαρακτηρίζει τους Φινλανδούς, οι οποίοι λιώνουν μεταλλικά αντικείμενα και τα ρίχνουν σε έναν κουβά με κρύο νερό. Το μέταλλο κρυώνει και παίρνει διάφορα σχήματα, τα οποία και στη συνέχεια ερμηνεύονται ως σημάδια για τη νέα χρονιά.