Ελένη Γερασιμίδου: Το ταξίδι δεν είναι για να ξεφεύγεις, αλλά για να ζεις περισσότερο! #challenge_valitsa
Έχει ενσαρκώσει χαρακτήρες που αγαπήθηκαν, ενώ η πολυετής θητεία της στην κωμωδία και το δράμα, την τηλεόραση και το θέατρο την έχει χρίσει αγαπημένη μικρών και μεγάλων. Ενεργή και στην πολιτική, με άποψη που πάντα ενδιαφέρει και με μια κοινωνική δράση ταιριαστή με την αισθητική της ως καλλιτέχνιδας, η Ελένη Γερασιμίδου έχει κάνει περισσότερα ταξίδια με το νου, παρά με το σώμα της. Κι όμως, όπου σχεδόν έχει πάει στην Ελλάδα ή τον κόσμο, της έχει αφήσει χνάρια εντός της, τα οποία γενναιόδωρα και παραστατικά μοιράζεται με το followgeorge.gr. Ας την απολαύσουμε!
Της Γεωργίας Δρακάκη
1. Κάποιοι για να ταξιδέψουν χρειάζονται αποσκευές, άλλοι απλώς φαντασία. Εσείς πού οδηγείστε με το μυαλό σας όταν αφήνεστε ανοιχτή κι ελεύθερη στις αναμνήσεις σας;
Εγώ ταξιδεύω με το νου! Το έχω γράψει και σε ένα διήγημά μου, γιατί να σας πω ότι αγαπώ πάρα πολύ τα ταξίδια αλλά δυστυχώς, η ζωή μου είναι τέτοια που δεν μου επέτρεψε να πραγματοποιήσω όλα τα ταξίδια που ήθελα να κάνω. Οπότε, ταξιδεύω με την φαντασία μου. Επίσης, στα όνειρά μου ταξιδεύω, βλέπω υπέροχα μέρη, πρέπει να πω ότι δεν βλέπω άσχημα όνειρα ποτέ... Δεν έχω εφιάλτες. Βλέπω υπέροχα μέρη και αγαπημένα πρόσωπα που, κάποτε, ταξιδεύουμε μαζί . Η γιαγιά μου ας πούμε με πηγαίνει στη Ρωσία συνέχεια μες στα όνειρά μου... Φανταστικά! Είναι ένα μέρος που θα ήθελα πολύ να επισκεφτώ και ελπίζω να το καταφέρω κάποια στιγμή. Με την κόρη μου πάω σε άλλα μέρη, άγνωστά μου. Αλλά μου έχει τύχει επίσης κάποιο μέρος που έβλεπα πολύ συχνά στον ύπνο μου και δεν είχα πάει ποτέ, στην Ελλάδα να το δω μπροστά μου κάποια στιγμή. Αυτό με κάποιο τρόπο εξηγείται κάπως στην ψυχολογία αλλά εγώ δεν το έχω ψάξει.
2. Ποια περιοδεία θα σας μείνει αξέχαστη και γιατί;
Υπάρχουν περιοδείες που μου έχουν μείνει αξέχαστες, γιατί πέρασα καταπληκτικά και υπάρχουν και μέρη που επισκέφτηκα στο εξωτερικό, όπως στην Αίγυπτο, όπου είχα πάει τότε με τους 10 μικρούς Μήτσους, όπου πέρασα πάρα πολύ άσχημα γιατί αρρώστησα. Θέλω βέβαια να πω ότι με την Άννα Βαγενά και το έργο του Μακριδάκη “Η Άλωση της Κωσταντίας”, βρεθήκαμε για τρεις μέρες στην Κωνσταντινούπολη και θεωρώ ότι είναι από τα πολύ λίγα μέρη που έχω επισκεφθεί και θέλω πάρα πολύ να ξαναπάω. Να ξαναπάω για πολλές μέρες, να είμαι ελεύθερη από υποχρεώσεις γιατί έχω την εντύπωση ότι είναι η ωραιότερη πόλη του κόσμου. Θα μου πείτε, πώς την έχεις αυτή την εντύπωση, αφού δεν έχεις πάει σε άλλες πρωτεύουσες, ε, δεν ξέρω, ίσως να είναι και λίγο κυτταρικό αυτό, γιατί μια γιαγιά μου την οποία δε γνώρισα ποτέ, ήταν από την Κωνσταντινούπολη.
3. Πόσον καιρό έχετε να ανεβείτε σε αεροπλάνο;
Δεν έχω πολύ καιρό, γιατί ήμουνα βουλευτής στην βόρεια περιφέρεια και ταξίδευα κάθε μέρα την Θεσσαλονίκη. Οπότε το αεροπλάνο δε μου λείπει.
“Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου την πενθήμερη εκδρομή, στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου στη Ρόδο.”
4. Σε ποια άλλη πόλη ή χώρα του κόσμου θα ζούσατε άνετα για πολύ, πολύ καιρό;
Νομίζω ότι προτιμώ την Ελλάδα. Θα ήθελα πάρα πολύ και ένα μεγάλο μου όνειρο είναι να επισκεφθώ όλη την Ελλάδα, δεν την έχω επισκεφθεί. Ή την έχω επισκεφθεί ας πούμε κάνοντας περιοδείες με το θέατρο. Θα ήθελα, όμως, να δω κάποια μέρη χωρίς να έχω αυτή την υποχρέωση και να μπορώ να τα δω κανονικά. Νομίζω ότι θα ζούσα πάρα πολύ καλά στην Σικελία, που δεν έχω πάει ποτέ!
5. Έχετε ένα δωρεάν ταξίδι στον χρόνο, σε όποια εποχή θέλετε κι ένα δωρεάν ταξίδι στον κόσμο, σε όποιο μέρος της γης θέλετε. Ποιο από τα δύο θα επιλέγατε και πώς θα το περιγράφατε σε εμάς;
Θα ήθελα ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο στην αρχαία Ελλάδα. Επειδή μου αρέσει πάρα πολύ και έχει μία υπέροχη φόρτιση το ιστορικό τρίγωνο της Αθήνας. Θα ήμουνα πολύ ευτυχισμένη αν είχα ζήσει στον πέμπτο αιώνα που ήτανε και η ακμή και θα ήθελα να ήμουνα εταίρα γιατί αυτές ήταν οι πιο έξυπνες, οι πιο μορφωμένες, οι πιο ελεύθερες και οι πιο όμορφες .
6. Ποιο είναι το πιο παράξενο πράγμα που σας έχει τύχει ποτέ σε ταξίδι;
Το '97 σε περιοδεία με το Εθνικό, είχαμε έναν πάρα πολύ ανάποδο οδηγό σε πούλμαν, τον οποίο τελικά έδιωξαν. Φύγαμε από τους Φιλίππους, όπου κάναμε έναρξη των παραστάσεων της Λυσιστράτης και σε 5 λεπτά μας σταμάτησε σε ένα καφενείο που ήθελε αυτός, χωρίς να υπάρχει λόγος να πιούμε καφέ εκείνη την στιγμή. Μόλις είχαμε φάει πρωινό και μετά πήγαινε πήγαινε και δεν σταματούσε με τίποτα. Ήμασταν και περισσότερες γυναίκες τότε στον θίασο και και εγώ νεότερη και θέλαμε να σταματήσουμε κάποια στιγμή, οπότε αντιλήφθηκε ο φίλος μου ο Χάρης ο Ασημακόπουλος ότι πάμε λάθος. Ενώ έπρεπε να πάμε στην Σίβηρη στην Χαλκιδική για να παίξουμε εκεί στο θέατρο, πηγαίναμε σε άλλο πόδι... το κατάλαβε από τον προσανατολισμό και φοβόμασταν μάλιστα και να του το πούμε! Ήταν, βλέπετε, ένας άνθρωπος που δεν άκουγε κανέναν. Μάλιστα θύμωσα εγώ και είπα “τι να φοβηθούμε;”! Αυτός μας εξυπηρετεί αυτή τη στιγμή πρέπει να πάμε στον προορισμό μας. Τελικά κατάφερε η σύζυγός του με το καλό να τον μεταπείσει γιατί ήταν πολύ ανάποδος άνθρωπος. Και όταν φτάσαμε εκεί που έπρεπε δεν ήθελε να μας ανεβάσει με τα μπαγκάζια, ενώ άλλα πούλμαν ανέβαιναν μια χαρά. Εγώ, λοιπόν, που σπάνια μαλώνω με τους ανθρώπους, του είπα “είσαι πολύ κακός άνθρωπος, ενώ θα μπορούσες να περάσεις πάρα πολύ καλά μαζί μας γιατί εμείς ηθοποιοί είμαστε καλοί άνθρωποι” και είπα και κάτι άλλο που δεν ταίριαζε καθόλου, αλλά έτσι μου βγήκε: “Εδώ δεν φοβηθήκαμε τη χούντα, εσένα θα φοβηθούμε;” Αυτό ήταν ένα παράξενο που μας συνέβη, δύσκολο αλλά και ευτράπελο μαζί.
7. Ποια εποχή προτιμάτε να ταξιδεύετε και γιατί;
Προτιμώ να ταξιδεύω ή άνοιξη ή φθινόπωρο. Γιατί είναι δύο εποχές που μου αρέσουν γιατί ούτε κρυώνω, ούτε ζεσταίνομαι πολύ!
Φωτογραφία από Francesca Kal
8. Ποιο ταξίδι σας δεν θα ξεχάσετε ποτέ στην ζωή σας;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου την πενθήμερη εκδρομή, στην τελευταία τάξη του Γυμνασίου στη Ρόδο. Από την αρχή του ταξιδιού μέχρι το τέλος... Η στάση στα Καμμένα Βούρλα που μου φάνηκαν μαγικά, το ότι μέχρι να πάμε στο πλοίο επισκεφτήκαμε στα γρήγορα την Ακρόπολη... Μαγεύτηκα ως Θεσσαλονικιά. Δεν την είχα ξαναδεί την Ρόδο. Θυμάμαι και το ταξίδι με το πλοίο, το ότι την αντίκρισα μες στη νύχτα. Δεν ξέρω αν θα ξαναδώ την Ρόδο ή οποιοδήποτε μέρος με αυτά τα νεανικά μάτια...
9. Ποιου τόπου η κουζίνα σας έχει κερδίσει;
Εγώ είμαι πάρα πολύ πιστή στην μεσογειακή κουζίνα. Αυτά που κάνουμε εδώ της Μεσογείου, αυτά που κάνουμε εμείς, αυτά που ήρθαν από τη Μικρασία, αυτά που ήρθαν από τον Πόντο. Η μεσογειακή θεωρώ ότι είναι η πιο υγιεινή και η πιο νόστιμη κουζίνα. Αυτή μου αρέσει!
10. Τι είναι αυτό που σας ανησυχεί και τι αυτό που σας ενθουσιάζει περισσότερο όταν ξεκινάτε για ένα ταξίδι;
Κατά βάθος είμαι πολύ ταξιδιάρα και ας μην ταξίδεψα αρκετά στην ζωή μου! Μόνο ο ενθουσιασμός κυριαρχεί και με ενθουσιάζει, αυτό που θα δω μπροστά μου. Τα σπίτια, οι άνθρωποι όλα αυτά…
11. Έχετε χάσει ποτέ αεροπλάνο, πλοίο, τρένο;
Δεν έχω χάσει ποτέ όχι, αλλά είναι πάντα αυτό, ένας εφιάλτης: το ότι χάνω, ας πούμε, κάποιο λεωφορείο, δεν το προλαβαίνω, τρέχω από πίσω του και η απογοήτευσή μου είναι τρομακτική… Δεν θέλω να μου συμβεί ποτέ.
12. Υπάρχει ένα σημείο σε αυτόν τον κόσμο, τον πλανήτη γη, που να θεωρείτε ότι είναι το απολύτως αγαπημένο σας; Το οξυγόνο σας;
Οξυγόνο για μένα είναι το σπίτι μου, η οικογένειά μου και νομίζω ότι για τον κάθε άνθρωπο ισχύει αυτό όσο κι αν θέλει να ταξιδέψει, όσο κι αν θέλει να δει άλλους τόπους . Δεν πιστεύω ότι το ταξίδι είναι για να ξεφεύγουμε, αλλά για να ζήσουμε περισσότερα πράγματα!
