Το βασικότερο γεύμα της ημέρας όπως το απολαμβάνουν σε κάθε άκρη της γης…

Οι διατροφολόγοι επιμένουν ότι το πρωινό αποτελεί το θεμέλιο γεύμα της ημέρας. Εκείνο που τροφοδοτεί τον ανθρώπινο οργανισμό με όλα τα απαραίτητα για να αντεπεξέλθει στις προκλήσεις της ημέρας.

Βέβαια, οι προκλήσεις της ημέρας έχουν να κάνουν σε μεγάλο βαθμό με τη φύση της εργασίας και με τις κλιματολογικές συνθήκες. Έτσι, για παράδειγμα, οι Ινουίτ, για να μπορέσουν στους μείον 40 βαθμούς να φτυαρίσουν το χιόνι που φράζει την είσοδο του ιγκλού τους, είναι λογικό να χρειάζονται ένα γενναίο κομμάτι από το λίπος νάρβαλ. Αντίθετα, στη Μεσογειακή Ελλάδα, ένα θεσσαλονικιώτικο κουλούρι μπορεί εύκολα να “στυλώσει” ακόμη κι εκείνους που είχαν μια δύσκολη νύχτα.

Tα πρωινά σε όλο τον πλανήτη αποτελούν ένα μεγάλο ταξίδι σε συνήθειες, κουλτούρες, γεύσεις και προϊόντα. Ανακάλυψέ τα και πάρε εκείνες τις ιδέες που ταιριάζουν περισσότερο σε σένα.

 Σουηδία: “Frukost”

Το σουηδικό πρωινό αποτελείται κυρίως από το αγαπημένο μούσλι μέσα σε filmjolk (ξινισμένο γάλα), φέτες από ψωμάκι που θυμίζει λεπτό νοβοπάν, τοπικά τυριά και φυσικά φρούτα. Απλό, λιτό, αλλά τόσο μοναδικά απολαυστικό. Εννοείται πως μία κούπα καφέ συνοδεύει όλους τους συνδυασμούς.

Μαλαισία: “Sarapan”

Το κυριότερο πιάτο του πρωινού των κατοίκων της Μαλαισίας είναι το «κάγια τοστ», που περιέχει «κάγια» (μαρμελάδα καρύδας), ζάχαρη και γάλα καρύδας σε φρυγανισμένο ψωμί. Συμπληρώνεται με μελάτα αβγά βραστά.

Ολλανδία: “Ontbijt”

Οι Ολλανδοί έχουν τα δικά τους pancakes για το πρωί. Είναι ελαφρύτερα από τα αμερικανικά και τα συνδυάζουν με μήλο ή φρούτα του δάσους. Πώς να μην είναι ιπτάμενοι όταν ξεκινούν τη μέρα τους με ίνες και superfoods;

Μεξικό: “Desayuno”

Οι Μεξικάνοι, όπως οι Θεσσαλονικείς που λένε τα πάντα: «μπουγάτσα με...», ονομάζουν «τορτίγια με…» όλα τους τα πιάτα (πιθανόν αυτός να είναι κι ο λόγος που οι σούπες τους είναι πολύ πηχτές). Ως πρωινό, λοιπόν, έχουν την «τοστάδα», μια τορτίγια δηλαδή, γεμισμένη με αβγά, ζαμπόν ή κρέας, τυρί, ντομάτα και αρακά.

Τουρκία: “Kahvalti”

Οι Τούρκοι, βαθύτατα επηρεασμένοι από τη νηστεία του Ραμαζανιού (όπου τρώνε οτιδήποτε πριν την ανατολή του ήλιου και μετά τη δύση του), είναι συνηθισμένοι στα πλούσια πρωινά. Έτσι, ξεκινούν την ημέρα τους με φαγητό από την προηγουμένη, φέτα, ελιές, ντομάτα, φρέσκο ψωμί και αλλαντικά.

ΗΠΑ: “Breakfast”

Αποτελώντας ένα χωνευτήρι διαφόρων εθνικοτήτων, είναι λογικό να έχουν δεκάδες διαφορετικά πρωινά. Όσοι, όμως, αισθάνονται Αμερικανοί, ξεκινούν την ημέρα τους με pancakes με σιρόπι σφενδάμου, τηγανητά αβγά (ή σκραμπλ εγκς), μπέικον, μάφινς και χυμό πορτοκάλι. Όσοι έχουν άγχος με τη σιλουέτα ή με τη μακροημέρευσή τους, τρώνε κορνφλέικς με γάλα, κουάκερ ή ελληνικό γιαούρτι. Και χυμό πορτοκάλι φυσικά...

Ιαπωνία: “Nάτο”

Το κυριότερο συστατικό ενός τυπικού γιαπωνέζικου πρωινού είναι το «νάτο», το οποίο οπτικά δεν τρώγεται, ενώ δεν βάζουμε το χέρι στη φωτιά για την καλή γεύση του.

Πρόκειται για φασόλια σόγιας που έχουν υποστεί ζύμωση με ρύζι. Το συμπληρώνουν με «miso soup» από πράσινο τσάι. Δεν είναι να απορείς, που, ενώ γιαπωνέζικα εστιατόρια υπάρχουν σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου, μαγαζιά που να σερβίρουν γιαπωνέζικο πρωινό υπάρχουν μόνο στα μέρη όπου ζουν Ιάπωνες.

Γαλλία: “Petit dejeuner”

Ένα τυπικό γαλλικό πρωινό περιλαμβάνει: κρουασάν, μπαγκέτα, βούτυρο, μαρμελάδα, πορτοκαλάδα και -εννοείται- έναν γαλλικό καφέ.

Ελλάδα: “Πρωινό”

Tο πρωινό φυσικά και ήταν ανέκαθεν συνδεδεμένο με τις συνήθειες των ανθρώπων. Παλιότερα, για παράδειγμα, το πρωινό ενός γλεντζέ αποτελείτο από ένα βρόμικο ή ένα πιάτο πατσά, ειδικά μετά το ξενύχτι. Αντίστοιχα, το πρωινό ενός χωρικού αποτελείται από τσάι, παξιμάδι, ελιές και ένα ποτηράκι ρακή (όπως και των ναυτών του Πολεμικού Ναυτικού -χωρίς τη ρακή), ενώ των περισσότερων αποτελείται από ένα σκέτο φλιτζάνι καφέ και ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης στον δρόμο προς τη δουλειά…