Ο Κίμωνας Δούσης είναι ηθοποιός, κοινωνιολόγος και παθιασμένος εραστής της ζωής! Μένει στην Παιανία της Ανατολικής Αττικής, αλλά νοσταλγεί έντονα το πολυαγαπημένο του νησί, την Ικαρία. Αν τον ρωτήσεις τι αγαπάει περισσότερο στη ζωή, θα σου πει το θέατρο, το σινεμά, την ποίηση, τον αθλητισμό και τα ταξίδια. Ως γνήσιος νησιώτης, δεν μπορεί να ζήσει χωρίς τη θάλασσα και τους αγαπημένους του ανθρώπους! Στο FollowGeorge.gr μάς αποσπά από την καθημερινότητά μας και μας μεταφέρει στην Πόλη του Φωτός και της παιδικής ανεμελιάς, το εκθαμβωτικό Παρίσι.

«Εμείς θα έχουμε για πάντα το Παρίσι», έλεγε στην ταινία Καζαμπλάνκα ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ στην Ίνγκριντ Μπέργκμαν, πριν την αποχωριστεί για πάντα! Με αυτή τη φράση σηματοδοτούσε το καταφύγιο της μνήμης του θυελλώδους έρωτά τους, που δεν θα μπορούσε να σβήσει ή να τους το κλέψει κανείς! Μια ουράνια ανάμνηση από κάτι υπαρκτό που το έζησες αληθινά, έντονα και γνωρίζεις ότι ήταν γνήσιο, μοναδικό, και ας μην επαναληφθεί ποτέ…

Από μικρός είχα όνειρο ζωής, κάθε φορά που κάποιος αναφερόταν στις εμπειρίες του από το εξωτερικό, να ταξιδέψω στο κοσμοπολίτικο Παρίσι, στην Πόλη του Φωτός, του ρομαντισμού, του έρωτα, των ποιητών, των καλλιτεχνών και των ονειροπόλων! Το Παρίσι της Γαλλικής Επανάστασης, του τρίπτυχου «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη», της εξέγερσης του Μάη του ’68, των τεράστιων προσωπικοτήτων των γραμμάτων, των τεχνών και των επιστημών, που γεννήθηκαν, έζησαν ή έδρασαν εκεί για μεγάλο διάστημα της ζωής τους...

Τον Ιούλιο του 2019 θα πραγματοποιούσα επιτέλους ένα από τα παιδικά μου όνειρα! Ήμουν πολύ ενθουσιασμένος και αγωνιούσα για το αν αυτό που θα συναντούσα θα ανταποκρινόταν στις προσδοκίες που γέμιζαν τη φαντασία τόσων χρόνων. Η συνύπαρξη του ρεαλισμού με το ιδεατό. Είχα δέκα ολόκληρες ημέρες για να το διαπιστώσω…

Να σου λοιπόν εδώ, παρατηρητής του ονείρου που ζωντάνευε πλέον μπροστά στα μάτια μου. Ο αέρας αποπνέει κάτι πρωτόγνωρο, μια αίσθηση αγωνίας συνυφασμένης με μελαγχολία. Μια ματιά, χιλιάδες εικόνες. Η πόλη σε συμφιλιώνει αμέσως με την πολυεθνικότητά της. Διάφοροι λαοί συγχρωτίζονται για να ξεκινήσουν την ημέρα τους. Δυστυχώς ο σωβινισμός είναι έκδηλος στη Γαλλία γενικότερα και, όσο και αν προσπαθείς να μιλήσεις αγγλικά, η φράση “Là  bas” (δηλαδή εκεί) γίνεται συνήθεια. Βέβαια υπάρχουν και αυτές οι εξαιρέσεις των ντόπιων που αξίζει να μνημονεύεις! Το μετρό έχει τόσες πολλές στάσεις και διακλαδώσεις-γραμμές, που πρέπει να είσαι πολύ προσεχτικός, ώστε να μη χαθείς. Όπου και αν γυρίσεις το κεφάλι σου υπάρχει αστυνομοκρατία! Η Γαλλία μετράει ακόμα τις πληγές της από την τραγωδία της τρομοκρατικής επίθεσης το 2015 στο Μπατακλάν και στα γραφεία του σατιρικού περιοδικού Charlie Hebdo. Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων κάνει την εμφάνισή του, απαιτώντας μια καλύτερη οικονομική δικαιοσύνη.

Σε λίγες ημέρες η Γαλλία προετοιμαζόταν για τον φονικό καύσωνα. Δεν μπορούσες να κυκλοφορήσεις πουθενά έξω, χωρίς γυαλιά ηλίου. Ένα γεγονός αδιανόητο για τους Γάλλους, καθώς δεν έχουν συνηθίσει ηλιόλουστη την πρωτεύουσά τους και έτσι ξεχύθηκαν στα πάρκα για ηλιοθεραπεία, βόλτες, καφέ και πικ νικ.

Ο Πύργος του Άιφελ, σαν άλλος ομφαλός της χώρας, σε ακολουθεί σε κάθε βήμα και κίνηση, υπενθυμίζοντάς σου διαρκώς γιατί είναι ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα του κόσμου! Οι όχθες του Σηκουάνα κρύβουν καλά τα μυστικά των ερωτευμένων, σε λουκέτα που τοποθετούν οι ίδιοι για να σφραγίσουν παντοτινά την αγάπη τους. Τα κτήρια στο Παρίσι έχουν μια μποέμ χροιά, με στενά δρομάκια, ιστορικά κτήρια και αυλές. Πολυσύχναστοι δρόμοι, αχανείς λεωφόροι, πλατείες με μπουτίκ, μικρά συνοικιακά καφέ, πατισερί, εστιατόρια, μουσεία, γκαλερί…

Η Παναγία των Παρισίων, η πιο γνωστή εκκλησία του κόσμου, γοτθικής αρχιτεκτονικής, βρίσκεται στο Ιλ ντε λα Σιτέ, σε ένα μικρό νησάκι στη μέση του Σηκουάνα. Το αριστούργημα του Ουγκώ ζωντανεύει μπροστά σου, ο έρωτας του Κουασιμόδου με την τσιγγάνα Εσμεράλδα και το επιβλητικό καμπαναριό που καρτερεί να ηχήσει ξανά! Δυστυχώς η είσοδος δεν επιτρεπόταν, λόγω της καταστροφικής φωτιάς που είχε προηγηθεί τον Απρίλιο του ίδιου έτους… Παρ’ όλα αυτά, η πρώτη κιόλας ματιά αρκεί για να σε μαγέψει και να σε καθηλώσει. Αν περιηγηθείς λίγα μόνο μέτρα από την Παναγία των Παρισίων, θα συναντήσεις ένα από τα πιο παλιά εστιατόρια της πόλης για φαγητό, το «Au Vieux Paris». Εκεί μπορείς να δοκιμάσεις κρεμμυδόσουπα, ρατατούι, μοσχαράκι Μπουργκινιόν, σουφλέ σοκολάτας, ταρτ τατέν και άλλα παραδοσιακά πιάτα της Γαλλικής κουζίνας. Στο Ιλ Σεν Λουί υπάρχει το γνωστό «Berthillon», μια εξαιρετική επιλογή για να απολαύσειςις ένα δροσερό  παγωτό. Λίγο πιο κάτω, το «Shakespeare and Company», ένα από τα πιο γνωστά βιβλιοπωλεία στον κόσμο, που λειτουργεί από τη δεκαετία του '50, σου υπόσχεται ένα όμορφο ταξίδι στον μαγικό κόσμο των βιβλίων.

Στο κέντρο του Παρισιού βρίσκεται και το περίφημο Μουσείο του Λούβρου, με τη γυάλινη τρισδιάστατη πυραμίδα να δεσπόζει στην είσοδό του. Θα χρειαστείς αρκετές ώρες για να δεις τα πάμπολλα εκθέματα και έργα τέχνης της παγκόσμιας ιστορίας. Το μουσείο έχει στην κατοχή του αγάλματα, γλυπτά, πίνακες ζωγραφικής, αγγεία και άλλα έργα τέχνης από όλους τους πολιτισμούς του κόσμου, κάτι που σου προκαλεί μεγάλο θυμό αλλά και απογοήτευση… Δυστυχώς, όπως διαφωτίζει η ιστορία σχετικά με την απόκτησή τους, τα περισσότερα τα απέσπασαν με τη βία και στη συνέχεια τα καπηλεύτηκαν. Η εκμετάλλευσή τους αποφέρει έναν πακτωλό χρημάτων.

Ο πίνακας της Μόνα Λίζα του Λεονάρντο ντα Βίντσι ήταν πιο μικρός απ’ όσο φανταζόμουν! Οι φρουροί τραμπούκιζαν τον κόσμο με σπρωξιές, ώστε να βιαστεί, αφού ο κάθε επισκέπτης έχει μόνο λίγα δευτερόλεπτα στη διάθεσή του για να θαυμάσει τον αριστουργηματικό πίνακα. Η Νίκη της Σαμοθράκης και η Αφροδίτη της Μήλου ζητούν επαναπατρισμό εκεί όπου πραγματικά ανήκουν, για να αναδειχθεί το μεγαλείο τους στο φυσικό τους περιβάλλον, αλλά κανείς δεν νοιάζεται στις ημέρες μας… Βλέποντάς τις διακατέχεσαι από δέος! Κάποια άλλα από τα σπουδαιότερα εκθέματα του μουσείου είναι ο Θνήσκος Σκλάβος του Μιχαήλ Άγγελου, το Έρως και Ψυχή του Κανόβα, οι Εργαστίνες (τμήμα της ζωοφόρου του Παρθενώνα), ο Καθιστός Γραφέας, η σαρκοφάγος του Ιμενεμινέτ, καθώς και πίνακες των Ντα Βίντσι, Ραφαήλ, Ντελακρουά, Ρέμπραντ, Ρούμπενς, Γκόγια, Ριβέρα, Τιτσιάνο, Ελ Γκρέκο (Δομίνικου Θεοτοκόπουλου)…

Επιγραμματικά, το μουσείο φιλοξενεί έργα των Ροντέν, Γκωγκέν, Γκιγιώμ, Κλωντέλ, Ρενουάρ, Βαν Γκογκ Μονέ, Μανέ, Σεζάν, Ρενουάρ, Ματίς, Ντεγκά, Ντελακρουά, Λωτρέκ κ.ά. Στον πίνακα «Αυτοπροσωπογραφία» του Βαν Γκογκ κόντεψαν να ποδοπατηθούν και να χάσουν τη ζωή τους κάποιοι άνθρωποι, για μία και μόνο φωτογραφία. Μου φάνηκε πολύ σουρεαλιστικό… Δεν πίστευα ποτέ πως θα πέθαινε κάποιος στις ημέρες μας για λίγη Τέχνη…

Στο Γαλλικό Θέατρο (Κομεντί Φρανσαίζ) έχουν για γρουσουζιά το πράσινο χρώμα! Ωστόσο, είναι μεγάλη τύχη να παρακολουθήσεις κάποιο έργο του Μολιέρου και να περιηγηθείς στην γκαλερί προτομών! Η πολυθρόνα όπου κατέρρευσε ο Μολιέρος βρίσκεται πάντα εκτεθειμένη για το κοινό…

Μια βόλτα για ψώνια στη Λεωφόρο των Ηλυσίων Πεδίων, ξεκινώντας από την πλατεία Σαρλ ντε Γκωλ -εκεί όπου βρίσκεται η Αψίδα του Θριάμβου-  και καταλήγοντας στην πλατεία Κονκόρντ. Στη συγκεκριμένη πλατεία στήθηκε και η γκιλοτίνα της Μαρίας Αντουανέτας! Στα Ηλύσια Πεδία θα συναντήσεις θέατρα, καφετέριες, σινεμά και γνωστούς οίκους μόδας…

Στον Κήπο του Λουξεμβούργου ηρεμεί η ψυχή σου! Σε αυτό το τεράστιο καταπράσινο πάρκο βρίσκεται το παλάτι του Λουξεμβούργου, όπου συνεδριάζει η γαλλική Γερουσία. Μπροστά στο παλάτι υπάρχει μια λίμνη που περιβάλλεται από μονοπάτια για περπάτημα, εξερεύνηση, γλυπτά, σιντριβάνια, αγάλματα και παγκάκια για ρεμβασμό. Ειδική μνεία στην κρήνη των Μεδίκων!

Στο ανάκτορο των Βερσαλλιών το μάτι μου χόρτασε τόσο χρυσό και πίνακες αμύθητης αξίας, που ειλικρινά κουράστηκα. Οι κήποι των Βερσαλλιών είναι ένας επίγειος παράδεισος με αγάλματα της ελληνικής μυθολογίας, μια λίμνη για βάρκες ή κανό, σιντριβάνια, ό,τι πρέπει για καφέ ή φαγητό στο γρασίδι!

Ο λόφος του Τροκαντερό προσελκύει πλήθος κόσμου που μπορούν να χαζέψουν τη θέα του Πύργου του Άιφελ και να βγάλουν πολλές φωτογραφίες με φόντο το μνημείο. Το βράδυ ο Πύργος φωτίζεται και τα φωτάκια του αναβοσβήνουν για πέντε λεπτά ανά μία ώρα, από το σούρουπο μέχρι τη 1 τα ξημερώματα.

Το αγαπημένο μου μέρος με θέα τον Πύργο του Άιφελ ήταν η γέφυρα Μπιρ Χακίμ, ένα ειδυλλιακό μέρος για να απολαύσεις τον καφέ σου με την ησυχία σου! Πολλά νιόπαντρα ζευγάρια το επιλέγουν ως σημείο φωτογράφισης για το άλμπουμ του γάμου τους.

Μέσα στο μετρό, ένα βράδυ, συνειδητοποίησα την πολυφωνία της μουσικής. Πολλές διαφορετικές εθνικότητες γίναμε μια παρέα χορεύοντας ξέφρενα αγκαλιασμένοι, λες και βρισκόμασταν σε κάποιο κλαμπ!

Στην Ντίσνεϋλαντ ανακάλυψα ότι το παιδί που κρύβω μέσα μου ζει ακόμα…!

Ένα φανταστικό θέρετρο ψυχαγωγίας με όλους τους ήρωες της Disney. Tο παιχνίδι γίνεται εθισμός και θες να προλάβεις να περάσεις από όλα, πριν νυχτώσει! Στο τέλος, η νύχτα γίνεται ημέρα σε ένα εικοσάλεπτο υπερθέαμα με πυροτεχνήματα και όλους τους ήρωες να παρελαύνουν σε μια φαντασμαγορική προβολή στον κεντρικό πύργο, όπου η νύχτα γίνεται ημέρα.

Στην μποέμικη Μονμάρτη η τέχνη αναβλύζει παντού μέσα στα  πλακόστρωτα σοκάκια της. Το παλιό στούντιο του Πικάσο, το πρώην σπίτι του Βαν Γκογκ, ένας καφές σε κάποια από τα γραφικά ρομαντικά καφέ της, όπως το Café des Deux Moulins, όπου γυρίστηκε η ταινία Amelie, ο Κόκκινος Μύλος -κοινώς το Moulin Rouge-, η πλατεία των Καλλιτεχνών με τους πλανόδιους μουσικούς και χορευτές, ο Τοίχος της Αγάπης με γραμμένο το «Σε αγαπάω», σκαλισμένο και χαραγμένο σε 250 γλώσσες για τους ερωτευμένους, και τέλος η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς της Μονμάρτης, ο ναός με θέα όλο το Παρίσι!

Χωρίς να το καταλάβω ο χρόνος κύλησε τόσο γρήγορα και ήρθε η ημέρα της επιστροφής. Πριν επιβιβαστώ στο αεροπλάνο, έριξα μια τελευταία ματιά πίσω μου και σκέφτηκα πόσο τυχερός ήμουν που το έζησα όλο αυτό! Μέχρι την επόμενη φορά… Θα έχουμε για πάντα το Παρίσι, ψιθύρισα…