Με την Μαρία Αντωνίου μας ενώνουν παραπάνω πράγματα από όσα νόμιζα όταν συνομιλήσαμε την πρώτη φορά στο τηλέφωνο. Έχει ζήσει κι αυτή αρκετά χρόνια στο εξωτερικό - σε διάφορες Ευρωπαϊκές χώρες - και λατρεύει τα ταξίδια όμως την κέρδισε η πατρίδα της, η Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν ξεκινήσει τη συνεργασία της με το followgeorge.gr, μάς ξεναγεί στον τόπο της και μάς μαγεύει. Είναι αλήθεια πως σαν τη Θεσσαλονίκη δεν έχει, αλλά αν δεν με πιστεύετε διαβάστε.

«…Θεσσαλονίκη μου γλυκιά που να ‘χει τέτοια ομορφιά και τα δικά σου κάλλη…» έλεγε το γνωστό άσμα του Γιώργου Ζαμπέτα τραγουδισμένο από τη δωρική φωνή του Δημήτρη Μητροπάνου.

Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη μαγική, ο ιδανικός προορισμός για κάθε είδος τουρισμού από θρησκευτικό μέχρι γαστρονομικό. Η κάθε γωνιά της έχει να σου διηγηθεί και από μία ιστορία. Η Θεσσαλονίκη ήταν, είναι και θα είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών. Η πρωτεύουσα και η καρδιά της Βόρειας Ελλάδας. Η νύμφη του Θερμαϊκού είναι η γενέτειρα μου και αυτή θα σας παρουσιάσω. 

Έχω περάσει άπειρες ώρες περιπλανώμενη στη παραλία, πίνοντας καφέ στο κέντρο, στα ανατολικά ή στα δυτικά της πόλης. Έκανα φίλους τρώγοντας στο χέρι στα μαγαζάκια της Ναυαρίνου και της Καμάρας. Περπάτησα στα ανηφορικά και στενά δρομάκια της Άνω Πόλης και γεύτηκα υπέροχα πιάτα από ιστορικές παραδοσιακές ταβέρνες ή νέες προτάσεις. Πρωτομύρισα το ιώδιο της θάλασσας στην Αρετσού μαθαίνοντας απ’ έξω τα ονόματα των βαρκών, τη «Τασούλα» και τον «Βαγγέλη». Γύρισα με φίλους, με το σχολείο ή με την οικογένειά μου όλα τα ιστορικά σημεία της. Από τα κάστρα μέχρι τον Άγιο Δημήτριο και από την Διεθνή Έκθεση και το Λευκό Πύργο μέχρι το λιμάνι. Αυτή είναι η Θεσσαλονίκη, μια πόλη που έρχεσαι ως επισκέπτης και φεύγεις με ανεξίτηλες αναμνήσεις. Μία πόλη που σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή με το άρωμά της, το γευστικό φαγητό της, τους υπέροχους ανθρώπους της και την μοναδική ιστορία της. 

Η Θεσσαλονίκη μπορεί να μην έχει τις άπειρες επιλογές της Αθήνας σε διασκέδαση έχει όμως την ποιότητά της. Θα μπορούσα να σας καταμετρήσω πολλές αναμνήσεις που έχω από τον γενέθλιο τόπο μου. Από τις βόλτες στην αγορά μέχρι τις θεατρικές παραστάσεις στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος ή τις σινεφίλ ημέρες στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου και Ντοκιμαντέρ. Την αγαπώ για την απλότητα και την αμεσότητά της. Την αγαπώ για την ιστορία της επειδή αποτελείται από ένα κράμα λαών. 

Αν μιλήσουμε για την ιστορία της η Θεσσαλονίκη είναι ένα ανοιχτό μουσείο με κοσμοπολίτικο χαρακτήρα. Από αυτόν τον τόπο πέρασαν Ρωμαίοι, Αιγύπτιοι, Σύριοι και Εβραίοι λόγω της γεωστρατηγικής θέσης της και του λιμανιού της. Οι περιπατητές διάβηκαν τους δρόμους της και προσκύνησαν τις εκκλησιές της. Μπορούμε να φέρουμε στο μυαλό μας ότι κάποτε σ’ αυτήν την πόλη έζησαν άνθρωποι από τρεις διαφορετικές θρησκείες και να αναλογιστούμε ότι η Θεσσαλονίκη ζει ακόμα με τις επιρροές εκείνης της περιόδου. Θα μπορούσα να σας μιλάω άπειρες ώρες για τις διάφορες εποχές που πέρασε. Θα μπορούσα να σταθώ ακόμα και στις μαύρες σελίδες της με την μεγάλη πυρκαγιά του 1917 όμως θα έρθω στο σήμερα και θα σας μιλήσω για τις δυνατότητες που προσφέρει.

Η πόλη μου έκτος των άλλων είναι και μία μεγάλη φοιτητούπολη. Έχει νεανικά στέκια με φοιτητές από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Νέοι άνθρωποι που έρχονται με μια βαλίτσα γεμάτη όνειρα και τη θέληση να ανοίξουν τα φτερά τους και να πετάξουν. Πολλά σημεία συνάντησης γύρω από το πανεπιστήμιο και στο παραλιακό μέτωπο, από μπαρ και καφέ μέχρι ταβέρνες. Περιπλανιέσαι στο δρόμο και ακούς τη ζωντάνια των νέων παιδιών. Η νεολαία που ονειρεύεται να κατακτήσει τον κόσμο με τις ιδέες της. Άλλωστε είναι γνωστή η φράση των φοιτητικών μας χρόνων: 

• Που θα δώσουμε ραντεβού;

• Την τάδε ώρα στη Καμάρα.

Ακόμα και μετά το πέρας των σπουδών βρίσκεις στέκια. Αγίου Μηνά, Βαλαωρίτου, Λαδάδικα, Ικτίνου, Ζεύξιδος, Νέα Κρήνη, Πλατανάκια (Πανόραμα), Πλατεία Ευόσμου είναι μέρη όπου χτυπάει δυνατά ο παλμός της πόλης. Στη Θεσσαλονίκη νιώθεις τα vibes των κατοίκων της. Ένα μέρος με χίλια πρόσωπα με τα συν και τα πλην του. Μια άλλη το πρωί και μια άλλη το βράδυ με τα νυχτερινά clubs και τα μπουζούκια.

Η πληθώρα γαστρονομικών επιλογών είναι ανεκτίμητη. Εξάλλου φημίζεται για το κουλούρι της, τις πίτες της, τα γλυκά της και το φραπέ της. Γενικότερα, η Θεσσαλονίκη έχει πιο χαλαρούς ρυθμούς σε σχέση με την Αθήνα αν και το άγχος είναι το ίδιο. Όμως τόσο οι κάτοικοι όσο και οι επισκέπτες την αγαπούν εξίσου. Είναι ωραίο να την περπατάς ή να κυκλοφορείς με το ποδήλατο. Αν είσαι βέρος Θεσσαλονικιός αισθάνεσαι αμέσως τουρίστας. Αυτή είναι η πόλη μου και όσες φοράς και να την άφησα άλλες τόσες γύρισα διότι η Θεσσαλονίκη είναι γλυκιά, ξελογιάστρα και σαν αυτή καμία άλλη στον κόσμο. 

Η Μαρία Αντωνίου ασχολείται με τον κλάδο της εφοδιαστικής αλυσίδας. Αρθρογραφεί στο maxmag.gr, στο femalevoice.gr και στο followgeorge.gr. Αγαπάει πολύ τα ταξίδια, το διάβασμα, το θέατρο και τον κινηματογράφο. Λατρεύει το καλό φαγητό όμως το πάθος της είναι το γράψιμο.