Το φολκ στοιχείο, η μνήμη της αποστέρησης και η ένδοξη ιστορία της Ρουμανίας ενώνονται, εναλλάσσονται και διαδέχονται τις ανθρώπινες ιστορίες της. Μία από αυτές έχει αφηγήτρια την Αγγελική-Ειρήνη, αυτό το καλλιτεχνικό κορίτσι που άφησε την πατρίδα της μαμάς του στα τρία του χρόνια για να συναντήσει και να αγαπήσει παντοτινά την Ελλάδα.

Ας αφεθούμε σε μια περιδιάβαση πάνω στην προσωπική της καρτ ποστάλ στη γείτονα χώρα, που βρίθει από ομορφιές και δυνατότητες.

Για ποιον προορισμό, για ποιον τόπο να γράψω, αν όχι για την άλλη μου πατρίδα, την αλησμόνητή μου Ρουμανία;

Από μικρή ηλικία θυμάμαι να πηγαίνω συχνά στην πατρίδα της μαμάς μου, τη Ρουμανία. Ακόμα και ο ερχομός μου στην Ελλάδα σε ηλικία 3 ετών έχει χαραχθεί στην παιδική ψυχή μου. Οι αυστηροί έλεγχοι στα σύνορα, οι κρυφές συζητήσεις των μεγάλων για την πολιτική κατάσταση της χώρας, η απόκτηση των περιβόητων τζιν Levi’s και των δίσκων με μουσική ροκ που πραγματοποιούνταν με δέος. 

Η αλλαγή από τη δικτατορία του Τσαουσέσκου στη Δημοκρατία και η ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση έδωσε άλλη πνοή σε αυτόν τον τόπο. Η άνεση να μιλάς ελεύθερα, η ανεξιθρησκία, έδωσε ανάσα στου κρυφούς πιστούς της Ορθοδοξίας να κοινωνήσουν τον νέο Χριστό στον τόπο τους. Όλη τη δεκαετία του ‘90 οι επαφές μου με τη Ρουμανία ήταν συχνές και τα φωτογραφικά ταξίδια ξεκίνησαν με λαχτάρα να ανακαλύψω την άλλη μου ταυτότητα.

Η επαρχία κινούνταν σε ρυθμούς άλλων χρόνων. Πηγάδια, φούρνοι και αυλές με οπωροφόρα δέντρα. Χήνες να διασχίζουν τους δρόμους, παιδιά να πηγαίνουν αγελάδες στη βοσκή, κάρα να τα σέρνουν άλογα και καφενεία με ομπρέλες coca cola’s γεμάτα νεαρούς άνεργους που πίνουν μπύρες ή țuică (Τσούικα-παραδοσιακό ποτό από δαμάσκηνα). Από την άλλη, οι πόλεις γέμισαν με Mac Donald’s και αποζητούσαν απεγνωσμένα να διώξουν την παράδοση από πάνω τους σαν ξένο πανωφόρι. Το σύγχρονο με το παλιό δεμένα, έτοιμα να κάνουν ένα άλμα προς το άγνωστο.

Τι να πρωτοθυμηθώ; Το όμορφο Ιάσιο όπου τη νύχτα του Αγίου Βαλεντίνου γυρνούσαμε στην πόλη και φώναζα «Ξυπνήστε! Ώρα να ερωτευτείτε!», το Μποτοσάνι όπου ακόμη τα παιδιά χαίρονταν με ένα μικρό ποδήλατο και οδηγούσαν ακόμα κάρα για να κάνουν τις δουλειές τους, τα μοναστήρια της χώρας με τις υπέροχες αγιογραφίες, τα υπέροχα ξύλινα σπιτάκια μες στο δάσος, όπου μπορούσες να νοικιάσεις δωμάτιο για μια νύχτα, το κάστρο του Βλαντ Τσέπες στο Μπραν! 

Ταξίδι με αυτοκίνητο είναι αυτό που ενδείκνυται για να προλάβεις να δεις όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτή τη χώρα! Μια χώρα με βουνά και δάση ατελείωτα. Με πόλεις πανέμορφες και λαό πεισματάρη…

Ένας τόπος όπου η λατινογενής τραγουδιστή γλώσσα του προδίδει έναν κόσμο ρομαντικό, ανοιχτόκαρδο και φιλόξενο. Η πρωτεύουσά του, το όμορφο Βουκουρέστι (που σημαίνει η Χαρούμενη Πόλη), ονομάστηκε Μικρό Παρίσι, χτισμένη δίπλα στον πανέμορφο ποταμό Δούναβη, που διασχίζει την κεντρική Ευρώπη και καταλήγει στην Ανατολική με το Δέλτα του να εκβάλει στη Μαύρη Θάλασσα.

Και λίγα ιστορικά στοιχεία: Το όνομα Romania προέρχεται από το Λατινικό romanus, που σημαίνει «πολίτης της Ρώμης». Μη ξεχνάμε τον περίφημο σε όλους Κόμη Δράκουλα, τον βοεβόδα Vlad Țepeș (Βλαντ Τσέπες) γνωστό ως Βλαντ ο Παλουκωτής, ο οποίος έδιωξε τους Οθωμανούς ως το 1476. Ενέπνευσε τον Μπραμ Στόκερ να γράψει το 1897 το βιβλίο «Δράκουλας» και να τον συνδέσει με τα βαμπίρ! Η σύγχρονη Ρουμανία προέκυψε μέσα στα εδάφη της Ρωμαϊκής επαρχίας της Δακίας (Dacia Felix) και δημιουργήθηκε το 1859 μέσω μιας προσωπικής ένωσης των πριγκιπάτων Μολδαβίας και Βλαχίας. 

Το νέο κράτος, ονομαζόμενο επίσημα Romania από το 1866, κέρδισε την ανεξαρτησία του από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1877. Την 1η Δεκεμβρίου 1918, η Εθνοσυνέλευση των Ρουμάνων της Τρανσυλβανίας και της Ουγγαρίας αποφάσισε την ένωση όλων των Ρουμάνων. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ρουμανία ανακηρύχθηκε Λαϊκή δημοκρατία και έγινε κομμουνιστική. Το 1965 ήρθε στην εξουσία ο Νικολάε Τσαουσέσκου, που μετονόμασε τη χώρα σε Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Ρουμανίας.

Τον Δεκέμβριο του 1989 από την Τιμισοάρα ξεκίνησαν μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, που οδήγησαν σε Επανάσταση και έφεραν τη Δημοκρατία στη χώρα. Το 2007 η Ρουμανία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ρουμανία συνεχίζει τον αγώνα της να κρατήσει την ταυτότητά της μέσα στους ταχείς ρυθμούς μιας Ευρώπης που προσπαθεί να ενώσει τα «παιδιά» της μέσα στη δίνη μιας πολιτιστικής, κοινωνικής, οικονομικής και τώρα και πανδημικής κρίσης.