Το Πήλιο ή αλλιώς «βουνό των Κενταύρων» είναι, δικαίως, για πολύ κόσμο, ο απόλυτος ορεινός, καλοκαιρινός προορισμός. Συχνά, το Πήλιο επιλέγεται από τους ταξιδευτές ως λύση της τελευταίας στιγμής ή ως «σιγουράκι», έχει έρθει η ώρα, όμως, να μπει ψηλότερα στις λίστες προτιμήσεων, ακόμα και ανθρώπων που δεν είναι οι absolute fans του βουνού. Συνδυάζει ιδανικά το βουνό με τη θάλασσα, καθώς βρέχεται από τα νερά του Αιγαίου και διαθέτει μια σειρά από καταπληκτικές παραλίες, ισάξιες των γειτονικών Σποράδων. Η παραλία Μυλοπόταμος είναι ιδανική για αυτούς που δεν ενοχλούνται από λίγο κυματάκι, ενώ ένας καφές με γλυκάκι στην Τσαγκαράδα είναι κάτι σαν «νόμος» για τους επισκέπτες της περιοχής. Στις γειτονικές Μηλιές έχει το μαγαζί της η Τάνια Τσανακλίδου και, επίσης, θα δεις να υψώνεται μια εκπληκτική εκκλησία, ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα της περιοχής. Αν είσαι λάτρης του real retro, να πας στο Καφενείο του Φορλίδα που λειτουργεί από το 1785, χωρίς σταματημό. Κάποτε, ήταν και κουρείο, ενώ ο πρώτος του όροφος που παλιότερα λειτουργούσε ως χάνι (ξενοδοχείο) είχε φιλοξενήσει τον Σκιαθίτη Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη…

Αγαπώ πολύ τα Χάνια Πηλίου, ένα ορεινό χωριό με ελάχιστα καφενεία και ταβέρνες, δύο ξενοδοχεία και τη βουνίσια φύση στα χέρια και τα πόδια σου -κυριολεκτικά.

Τα ορεινά χωριά από τη μία, οι χρυσαφένιες παραλίες της Πιερίας από την άλλη καθιστούν και τον Όλυμπο dream place to be. Στον Κάτω Όλυμπο, θα προσπαθήσεις να μη δώσεις σημασία στις ζαλιστικές στροφές που θα σε οδηγήσουν σε γραφικά χωριουδάκια όπως η Ραψάνη και η Κρανιά. Η πλευρά της Πιερίας προσφέρει ευκαιρίες για περιήγηση σε μερικούς παραδοσιακούς οικισμούς, όπως αυτός του Παλαιού Παντελεήμονα και της Σκοτίνας. Χαμηλά, στις ακτές, θα κάνεις απολαυστικά μπανάκια στις παραλίες των Νέων Πόρων, της Λεπτοκαρυάς (λιγάκι φασαριόζικη τα τελευταία χρόνια) και της Ολυμπιακής Ακτής κοντά στην Κατερίνη, με φόντο το κάστρο του Πλαταμώνα και με δεκάδες beach bar και ταβερνάκια σε ετοιμότητα για τα αναγκαία ξεδιψάσματά σου. Από το ειδυλλιακό Λιτόχωρο ξεκινούν τα βασικότερα μονοπάτια που ανηφορίζουν στις πιο ειδυλλιακές πλαγιές του Ολύμπου και, αν σου αρέσει η πεζοπορία, θα βρεθείς οπωσδήποτε εκεί.

Στον Όλυμπο υπάρχουν σήμερα σε λειτουργία εννέα καταφύγια που εξυπηρετούν τις ανάγκες των επισκεπτών, περιπατητών, πεζοπόρων, αναρριχητών και ορειβατών σε ετήσια βάση. Επίσης, σε καίρια σημεία των κυρίων διαδρομών προς την κορυφή του Ολύμπου υπάρχουν άλλα έξι καταφύγια ανάγκης.

Ένα σύμπλεγμα 46 χωριών στο βορειοδυτικό άκρο της Πίνδου, τα Ζαγοροχώρια, αποτελούν ένα γνωστό τουριστικό προορισμό και κατά την καλοκαιρινή σεζόν, όταν, ανάμεσα από τις πλαγιές και τις χαράδρες ηχούν παραδοσιακά τραγούδια που θερμαίνουν την ατμόσφαιρα στα λαϊκά πανηγύρια του τόπου. Από το Πάπιγκο έως τους Ασπραγγέλους και από τη Βωβούσα έως το Δεμάτι, το Καπέσοβο και το Τσεπέλοβο, η αρχιτεκτονική και το τοπίο των ξακουστών Ζαγοροχωρίων αποτελούν μοναδικό κομμάτι της ελληνικής χάρης, αλλά και χαρακτηριστικό παράδειγμα long term τουρισμού, καθώς τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι προσελκύουν επισκέπτες. To χωριό Μικρό Πάπιγκο αποτελεί σταθερή αγάπη των ορειβατών, αφού από το χωριό ξεκινάει η διαδρομή μέχρι τη θρυλική Δρακόλιμνη της Τύμφης, μια από τις γνωστότερες αλπικές λίμνες της Ελλάδας. Το φαράγγι του Βίκου είναι το απόλυτο must της περιοχής, σκέτη ομορφιά που σχεδόν κόβει την ανάσα. Οι πέντε ώρες που απαιτούνται για να το διασχίσεις αξίζουν απολύτως. Μία από τις πιο χαρακτηριστικές εικόνες στο Ζαγόρι είναι φυσικά και τα πέτρινα τοξωτά γεφύρια του, που χρονολογούνται από τον 18ο αιώνα και φτάνουν τα 60 σε αριθμό. Το αγαπημένο μου είναι αυτό του Κοντόδημου γύρω από το χωριό-στολίδι Κήποι.

Ανάμεσα στα χωριά Βραδέτο και Καπέσοβο θα συναντήσεις τη φημισμένη Σκάλα του Βραδέτου, το πιο εντυπωσιακό καλντερίμι της Ηπείρου. Αυτό το συναρπαστικό δείγμα τοπικής αρχιτεκτονικής, αποτελούσε μέχρι το 1973 τον μοναδικό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ των δύο χωριών. Η σχεδόν μίας ώρας διαδρομή είναι μαγευτική και θέλω, όποτε ξαναβρεθώ εκεί, να την επαναλάβω οπωσδήποτε.

Επιβλητικά, καταπράσινα, πανέμορφα, μοναδικά. Κι αυτά τα επίθετα πάλι μπορεί να μην αρκούν για να περιγράψουν τον τόπο αυτόν. Μια συναρπαστική χλωρίδα και πανίδα προσελκύει το βλέμμα στη διαδρομή προς Τζουμέρκα, με τα άγρια βατόμουρα να αφθονούν. Φθάνοντας στο Συρράκο, θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό: Αγέρωχο, πέτρινο, γαντζωμένο σε μια κάθετη πλαγιά, το χωριό αυτό συγκαταλέγεται, αντικειμενικά, στα ομορφότερα της Ελλάδας κι ας είναι, όπως θα διαπιστώσεις,… κάθετο. Είναι διάσπαρτο από επιβλητικά αρχοντικά, βρύσες, γεφύρια και το παλιό πέτρινο σχολείο που δεσπόζει στο κέντρο του. Πάρε και το το μονοπάτι που διασχίζει το φαράγγι και οδηγεί στο απέναντι δίδυμο χωριό, τους Καλαρρύτες, φημισμένο για την ασημουργία του, αλλά και το καφενείο «Άκανθος», ηλικίας 176 ετών, που λειτουργεί απρόσκοπτα από το 1840.

Ήξερες ότι το real name δεν είναι Τζουμέρκα, αλλά Αθαμανικά όρη; Η γνωστή τραγουδοποιός Sma Ra Gda επέλεξε να γυρίσει στο χωριό της το video clip ενός παραδοσιακού τραγουδιού που διασκεύασε. Απόλαυσε: