FollowGeorge.gr

View Original

Αν και μετά από 43 ώρες, ο Κωνσταντίνος Κονταξής κατάφερε να φτάσει στην Αυστραλία

Από μικρή ήδη ηλικία τα ταξίδια είχαν γίνει το μεγάλο πάθος του και μέσα από αυτά, ως φυσικό επακόλουθο, ξεκίνησε και το “φλερτ” του με τη φωτογραφία. Πλέον, στα 22 του, θησαυρός του είναι οι στιγμές και οι αναμνήσεις που συλλέγει από την επαφή του με διαφορετικούς λαούς και πολιτισμούς. Ο Κωνσταντίνος Κονταξής μάς ταξιδεύει πίσω στο 2017, στο ταξίδι του στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας, το οποίο πραγματοποίησε για να περάσει τα Χριστούγεννα με τον παιδικό του φίλο.


Summary of the Trip

 Θεωρώντας πως είχε έρθει η στιγμή για ένα μακρινό ταξίδι και την όποια πρόκληση και εμπειρία που είχε να μου δώσει, πόσο μάλλον όταν ο απώτερος σκοπός του ήταν η συνάντηση του παιδικού και αδερφικού μου φίλου, ανακοίνωσα στους δικούς μου πως έκλεισα εισιτήριο για Αυστραλία (μετ’ επιστροφής). Με ένα μικρό fast forward αντιρρήσεων και ανησυχιών, φτάνουμε στην ήμερα που πέταγα για Σίδνεϋ (13 Δεκεμβρίου 2017) με πτήση από Αθήνα->Παρίσι->Αμπού Ντάμπι->Σίδνεϋ. Δεν άργησε η φάση της συλλογής εμπειριών και αντιμετώπισης προκλήσεων, καθώς μια μικρή καθυστέρηση της πρώτης πτήσης ήταν αρκετή ώστε να χαθεί η επόμενη πτήση από Παρίσι και μετά η επόμενη… και…. και. Με τα πολλά, φτάνω Σίδνεϋ μετά από 43 συνεχόμενες ώρες πτήσεων και αναμονής σε αεροδρόμια και εν τέλει με χαμένη βαλίτσα. 

Australia, Sydney

Δεν θα το κρύψω, πως όλα τα παραπάνω τα ξέχασα τη στιγμή που είδα το φιλαράκι μετά από τόσα χρόνια. Κανονίζουμε τα της βαλίτσας και φεύγουμε από το αεροδρόμιο με ένα και μόνο σκοπό, να ζήσουμε ό,τι είχαμε σχεδιάσει όλες τις προηγούμενες μέρες και εννοείται ό,τι επρόκειτο να προκύψει! Θυμάμαι, ανυπομονούσα να δω το αμάξι του, για το οποίο τόσα είχα ακούσει και δει… ένα κάμπριο mx5 που θα μας συνόδευε σε όλο το Σίδνεϋ. Θα μου πεις, σιγά ένα αμάξι είναι… θα διαφωνήσω, πόσες φορές είχα πιάσει τον εαυτό μου να χάνεται στη σκέψη της βόλτας στους απέραντους δρόμους της Αυστραλίας με το φιλαράκι, ακούγοντας τις ‘’μουσικάρες’’ μας, όπως τις λέγαμε, και να που έφτασε η στιγμή όπου οι σκέψεις αυτές θα γινόντουσαν πραγματικότητα με κορυφαίο προορισμό τo Royal National Park.

Είπα πιο πάνω πως ταξιδεύω για να γνωρίσω νέους και διαφορετικούς λαούς. Δυστυχώς η Αυστραλία με απογοήτευσε κάπως στο κομμάτι αυτό, καθώς δεν διέκρινα κάποια ταυτότητα του λαού της, ίσως η πληθώρα διαφορετικών λαών να με μπέρδεψε… πάντως, το μόνο σίγουρο ήταν ότι μια μέρα ήταν αρκετή ώστε στο τέλος κάθε πρότασης να πετάω και ένα ”mate”

Surfers Paradise, Gold Coast

See this content in the original post

Ας προχωρήσουμε σε κάτι πιο ενδιαφέρον… το ταξίδι μας στο Gold Coast με την ξακουστή Surfers Paradise παραλία. Θυμάμαι να συζητάμε για ώρες πόσο φανταστικό μέρος είναι και πόσο άνετα θα βλέπαμε τους εαυτούς μας να ζούνε εκεί. Το μικρό Miami το έλεγα (και συνεχίζω να το λέω, χωρίς να έχω πάει βέβαια) με την απέραντη Surfers Paradise Beach, γεμάτη όπως λέει και το όνομά της από Surfers, τα vibes της πόλης που σε ωθούσαν στη νυχτερινή ζωή και τα πάρτι (καλό είναι εδώ να μην υπάρξει φωτογραφικό υλικό). Στο Gold Coast μπορώ να πω πως απέκτησα αξέχαστες εμπειρίες και μια που θα θυμάμαι για πάντα είναι το 3ωρο jet ski Safari που κάναμε και το συστήνω ως must activity, όπως και το Gold Coast ως must προορισμό.

New Year’s Eve & Christmas

Μιλάω τόση ώρα και δεν σας έχω αναφέρει τη μεγαλύτερη αντίθεση που υπάρχει στο μεγαλύτερο κομμάτι του κόσμου, Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά με 45°C και ατελείωτες ώρες σε παραλίες, κάτι που ανυπομονούσα να ζήσω και εν τέλει το έζησα. Άλλη μια αξέχαστη εμπειρία ήταν η αλλαγή του χρόνου, όταν, καθώς όποτε έβλεπα τηλεόραση χάζευα το show της Harbour Bridge με τα ατελείωτα πυροτεχνήματα, είχαμε στηθεί επί ώρες σε ένα ωραίο spotακι για χάρη εμού και της φωτογραφίας.

End

Αν έχω να θυμάμαι κάτι από το ταξίδι αυτό, είναι σίγουρα η αντάμωση με τον κολλητό μου και την οικογένειά του, την αγάπη τους και την έγνοια τους ώστε εκείνο τον μήνα να μη μου λείψει τίποτα, το αξέχαστο Gold Coast, η αλλαγή του χρόνου και οι βόλτες με το αμάξι. Δεν ξεχνάω, εννοείται, την εμπειρία μου με τις πτήσεις όταν πήγαινα Αυστραλία, ούτε όμως και της επιστροφής, μιας και εκεί δεν έλλειψαν τα ‘’ζόρια’’ με ακύρωση πτήσεων και επανέκδοση εισιτηρίων την τελευταία στιγμή.