Στην πανέμορφη κρητική πόλη, όλα μοιάζουν νόστιμα κι ερωτικά. Το λιμάνι και τα καντούνια της παλιάς πόλης μοιάζουν βγαλμένα από καρτ ποστάλ, οι ντόπιοι είναι φιλόξενοι και ευγενικοί, τα ιστορικά και θρησκευτικά μνημεία άφθονα και ενδιαφέροντα, αλλά, μια στιγμή. Δεν είσαι εδώ για να διαβάσεις όλους τους λόγους για να επισκφθείς τα Χανιά, αλλά για να δεις την άποψή μου σχετικά με το πού μπορείς να φας παραδεισένια. Μη βιαστείς να απαντήσεις “παντού”. Σε αυτά τα τέσσερα ιδιαίτερα μέρη όπου θα σε πάω, ο στόχος δεν είναι απλά να χορτάσεις ποιοτικά, αλλά να ενθουσιάσεις όλες τις αισθήσεις σου.

Από δύο ανθρώπους των οποίων τη γνώμη περί γαστρονομίας εκτιμώ πολύ δεν άκουσα καλά λόγια για το συγκεκριμένο μέρος, όμως η παρέα μου ήθελε να απολαύσουμε δείπνο εκεί, στην πλατεία που κάποτε περνοδιαβαίναν Τούρκοι, κάτω από τα δροσερά πλατάνια. Ενθουσιάστηκα όχι μόνο με την εμφάνιση, την ποιότητα και τη νοστιμιά των όσων κατέφθαναν στο τραπέζι από την αρχή μέχρι το τέλος της εξόδου μας, αλλά και με το πηγαία φιλικό περιβάλλον, που παραμένει όμως ελαφρώς αποστασιοποιημένο και τυπικό, όπως ακριβώς μου αρέσει. Rib eye που ψήνεται σε όποια θερμοκρασία επιλέξεις μπροστά στα μάτια σου, πάνω σε πλάκα που καίει κα μοσχολοβολά λιωμένο βούτυρο, χοιρινά φιλετάκια λίγο αλμυρότερα από όσο θα έπρεπε, σαλάτα φράουλα με πρασινάδες που ήθελε ελαφρώς περισσότερη βινεγκρέτ, σαγανάκι με μαρμελάδα βερίκοκο του ονείρου. Εμφιαλωμένη ρετσίνα, ευρηματικά κοκτέιλ και ένα επιδόρπιο σοκολάτας με αλμυρή καραμέλα από ελαιόλαδο και όχι βούτυρο αποτέλεσαν τις τέλειες αφορμές για να καθίσουμε κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο λίγο ακόμα σε αυτό το εστιατόριο. 

Τηλ. 28210-58.930

Ρώτησα και έμαθα ότι ο πεζόδρομος της Χατζημιχάλη Νταλιάνη έχει ανεβεί πολύ την τελευταία πενταετία, κάτι σαν την πλατεία Αγίας Ειρήνης των Χανίων ένα πράγμα. Δεν είναι τυχαίο: τα μαγαζιά που βρίσκονται στο μήκος της είναι ένα κι ένα. Το Μεσογειακό, όμως, ξεχωρίζει. Το μόνο του πεζοδρόμου με εσωτερική αυλή που μοιάζει με λατινοαμερικάνικη χασιέντα, κατάφυτη και δροσερή. Στα τραπέζια καταφθάνουν εδέσματα επιμελημένα από τον κοσμοπολίτη Χανιώτη σεφ και συνιδιοκτήτη Μανώλη Πεδινάκη. Δοκίμασα τόνο με σαλάτα από κινόα (μαγεία!), το πιο νόστιμο βιτέλο τονάτο της ζωής μου και το comfort πιάτο που χορταίνει μισό λόχο ονόματι “Ρακοσυλλέκτης”: chicken strings, φλούδες από πατάτες και πρασινάδα. Στο ψυγείο του Μεσογειακού “ξεκουράζονται” κρέατα από επιλεγμένες προελεύσεις, ενώ η κάβα του είναι άκρως ενημερωμένη και τα κρασιά του είναι ένας καλός λόγος επίσκεψης από μόνος του. Ο συνδυασμός των ποιοτικών γεύσεων από τη στεριά και τη θάλασσα και του ανεπιτήδευτα εστέτ περιβάλλοντος σε τιμές πολύ value καθιστά το Μεσογειακό άριστη επιλογή. Ό,τι πρέπει για ρομαντικό δείπνο, χάρη και στην άριστη εξυπηρέτηση του ευγενούς και καταρτισμένου προσωπικού.

Τηλ. 28210-57.992

Τι δουλειά έχει ανάμεσα σε προτάσεις εστιατορίων μια ταβέρνα-ψησταριά; Παρακαλώ, μη ρωτάς. Το καλό φαγητό δεν έχει ταμπέλες και, πολλές φορές, στα πιο ταπεινά μέρη εμπεδώνονται οι πιο μεγαλειώδεις γαστρονομικές στιγμές. Για μια χωριάτικη king size με κρητικό λάδι και κομμάτι φέτας σαν αυτό που εσύ ζητάς από τα τυριά στο σούπερ μάρκετ, για αλοιφές και μεζεδάκια λουκούμι, για άριστο ψήσιμο στα κρέατα δια χειρός Ηπειρώτη μάστορα, αλλά και για πολύ εντάξει σπιτικό κρασί και τσικουδιά δεν έχεις παρά να επισκεφθείς ένα από τα άνετα τραπέζια του Αποκόρωνα στην ομώνυμη οδό των Χανίων. Το αρνίσιο παϊδάκι θα σε ξετρελάνει, αλλά αυτό που κυρίως μετράει εκεί είναι η αυθεντική ατμόσφαιρα παλιού καφενείου, περατζάδας και συντροφικότητας. Κάνε και μια βόλτα στον εσωτερικό χώρο και ρώτα τον Παυλή, τον ιδιοκτήτη με τη μουστάκα, να σου εξηγήσει ποιοι είναι οι εικονιζόμενοι στα ασπρόμαυρα κάδρα. Θα ακούσεις ωραίες ιστορίες καθώς χωνεύεις τη δεύτερη μερίδα πατάτες τηγανιτές που δεν αντιστάθηκες να παραγγείλεις.

Τηλ. 28210-91.354

Το λατρεμένο μου Μεξικό ενώνεται αρμονικά με τη μάνα Κρήτη και δημιουργεί έναν προορισμό για τον οποίο παραμιλούν ήδη τα μισά Χανιά. Με a la carte menu 11 πιάτων που προσαρμόζονται αναλόγως της εποχής και σύμφωνα με τη λογική farm to table. Δοκίμασε αυθεντικά moles που συναντούν δημιουργικά το αλμυρό ξεροτήγανο και το τσιγαριαστό σταμναγκἀθι, το απίστευτο σεβίτσε από το Acapulco και την κακαβιά που συμπληρώνει το arroz a la tumbada. Καθημερινά ανάβει ο φούρνος τους, που είναι φτιαγμένος από κρητικό πυρότουβλο άνω των 150 ετών. Το πολύωρο αργό άτμισμα και το ψήσιμο σε φυσικό ξύλο ελιάς, χωρίς σχεδόν οξυγόνο, είναι ο ιδανικός τρόπος μαγειρέματος για την άγρια προβατίνα που σερβίρεται μαζί με τον ζωμό της, όπως στις λαϊκές αγορές του Μεξικό. Το μοναδικό επιδόρπιο του μενού -έκπληξη!- είναι δημιουργία του Ηρακλειώτη ζαχαροπλάστη Σπύρου Πεδιαδιτἀκη. Πίνοντας ένα από τα τρία κοκτέιλ που προσφέρονται (μαργαρίτα με λουίζα συγκεκριμένα), αισθάνθηκα πως είχα συνδαιτημόνα μου τη Frida Kahlo και, συγχρόνως, τον Νίκο Καζαντζάκη. Η ατμόσφαιρα απλά μοναδική και προσεγμένη σε κάθε της λεπτομέρεια...

Τηλ.697 240 6469